پادکست گپ‌دایو (31) فیلم های کوئنتین تارانتینو

پادکست فارسی موسیقی متن گپ‌دایو در قسمت سی‌ و یکم به سراغ یکی از کارگردانان تأثیرگذار تاریخ سینما رفته و به بررسی فیلم های کوئنتین تارانتینو پرداخته است. تارانتینو یکی از مشهورترین کارگردان‌های سینما است که همواره اکران فیلم‌های جدیدش، هیاهوی بسیاری میان طرفداران هنر سینما برپا می‌کند. پرسش اساسی این جاست که این کارگردان امریکایی فارغ‌التحصیل کدام مکتب سینمایی است که به چنین سبک نابی در عالم سینما دست پیدا کرده است و رمز موفقیت کوئنتین تارانتینو در ساخت فیلم‌هایی خلاف آمد عادت در هالیوود چیست؟‌برخی از منتقدان معتقدند Quentin Tarantino از معدود کارگردانان معاصر است که موفق شده تا میان سینمای هنری اروپا و فیلم‌های عامه‌پسند پیوندی هنرمندانه برقرار کند و بار دیگر هنر سینما را به قله‌های اوج خود بازگرداند. به راستی رمز موفقی این کارگردان در چیست؟‌

با ما در قسمت جدید پادکست‌های گپ‌دایو در مورد فیلم های تارانتینو و تاثیر موسیقی متن در کارهای او همراه باشید تا با زندگی کوئنتین تارانتینو و فعالیت های او بیشتر آشنا شوید.  

فایل صوتی و کم‌حجم پادکست گپ دایو:

کوئنتین تارانتینو و داستان سینمایی یک ساختار شکن؛

تارانتینو متولد سال 1963، کارگردان، بازیگر و فیلمنامه‌نویس آمریکایی است. او که به خاطر فیلم‌های متفاوت و غیرقابل‌پیش‌بینی‌اش شهرت دارد، سینما را به صورت تجربی و عملی یاد گرفت. او به خاطر عشق و علاقه‌اش به سینما در دوران جوانی شروع به کار در یک ویدئو کلوپ کرد و در همان زمان فیلمنامه داستان عشق واقعی و قاتلین بالفطره را نوشت. او کارگردانی را در سال 1992 با فیلم سگ‌های انباری آغاز کرد اما با فیلم پالپ فیکشن در سال 1994 شهرت جهانی یافت و مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، این فیلم همچنین اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی و نخل طلای جشنواره کن را برایش به ارمغان آورد.

«یکی از نقاط قوت من، شیوه داستان‌گویی‌ام است.»

کوئنتین تارانتینو و علاقه‌مندی به تاریخ؛

تارانتینو بعد از رها کردن مدرسه تمام وقتش را صرف دیدن فیلم و خواندن کتاب‌های کمیک می‌کرد. موضوع مورد علاقه‌اش تاریخ بود و به گفته خودش «تاریخ خیلی جذاب بود و من به‌خوبی آنرا مطالعه کرده‌ام، چون به‌نظرم تاریخ شبیه فیلم است». به دلیل اطلاعات زیادش در مورد فیلم، به عنوان راهنما در ویدئو کلوپ آرکایو استخدام شد و همزمان در کلاس‌های بازیگری نیز شرکت کرد. در آنجا با راجر اوری همکار بود و با هم در مورد علاقه مشترکشان-فیلم و سینما- و ایده‌هایشان در مورد فیلمنامه صحبت می‎کردند.

«به عنوان یک نویسنده این حق را دارم که هر شخصیتی را در دنیایی که خودم ساخته‎ام، خلق کنم؛ خودم را جای آنها بگذارم و به جای آنها فکر کنم و حقایقی را که در مورد آنها می‌دانم، بیان کنم.»

کوئنتین تارانتینو و سینما یک عشق واقعی؛

در سال 1990 او ویدئو آرکایو را ترک کرد و همکاری‌اش با سینتل-کمپانی تولید فیلم- آغاز شد. در آنجا فیلمنامه داستان عشق واقعی را به تونی اسکات داد، اسکات نوشته او را پسندید و این فیلم ساخته شد.

سبک فیلمسازی کوئنتین تارانتینو؛

استفاده از لانگ شات؛ این تکنیک او به مخاطب اجازه می‌دهد که تمام جزئیات جهانی را که خلق کرده، نشان دهد.

«می‌خواهم مخاطب درگیر حدس و گمان شود و ناگهان او را شوکه کنم.»

استفاده از کلوزآپ و نماهای خیلی نزدیک؛ با این کار او می‌خواهد جزئیات خیلی مهم را به بیننده نشان دهد.

استفاده از کراش زوم یا اسنپ زوم؛ این شیوه زوم کردن سریع و ناگهانی روی سوژه است که تارانتینو آنرا استادانه به‌کار می‌گیرد. این کار باعث افزایش تأثیر صحنه و داستان می‌شود. قرار دادن دوربین در فضایی بسته مثل صندوق عقب؛ با این کار دوربین در زاویه‌ای قرار می‌گیرد که انگار بیننده هم یکی از شخصیت‌ها است و در فیلم حضور دارد. او با این روش مخاطب را در فیلم سهیم می‌کند.

الهام از فیلم‌های قدیمی؛ تارانتینو ارتباط نزدیکی با مخاطبان دارد و سلیقه آنها را می‌شناسد. او بیننده را در فیلم‌های مورد علاقه‌اش شریک می‌کند و تأثیر آنها را در آثارش می‌توان دید مثل تأثیر فیلم‌های وسترن اسپاگتی.

فیلم های تارانتینو و موسیقی متنی از یاد نرفتنی؛

تارانتینو حافظه تاریخی قوی‌ای دارد و موسیقی‌های زیادی را می‌شناسد. او با استفاده از ترانه‌های قدیمی و کمتر شنیده شده، حس صحنه را به مخاطب القا کرده و تأثیرگذاری آنرا تقویت می‌کند. او همانند یک مخاطب به فیلمش نگاه می‌کند و به گفته خودش همیشه با احترام فراوان برای شعور مخاطبش، خود را در جایگاه مخاطب تصور می‌کند.

فیلم های کوئنتین تارانتینو و جوایز سینمایی؛

از آثار Tarantino می‌توان به فیلم‌های سگ‌های انباری، پالپ فیکشن، جکی براون، بیل را بکش (1و2)، حرامزاده‌های لعنتی، جنگجوی از بندرسته، هشت نفرت‌انگیز و روزی روزگاری در هالیوود اشاره کرد. او بارها نامزد جوایز بین‌المللی شده است. نخل طلای جشنواره کن، اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی، جایزه بفتای بهترین فیلمنامه برای فیلم پالپ فیکشن، جایزه بهترین فیلمنامه منتقدین سینما برای حرامزاده‌های لعنتی، جایزه اسکار و بفتای بهترین فیلمنامه برای جنگجوی از بند رسته، از جمله جوایزی هستند که او دریافت کرده است.