پادکست گپ دایو (65) بررسی فیلم و موسیقی انیمیشن WALL-E

این انیمیشن یکی از تولیدات شرکت پیکسار که به کارگردانی Andrew Stanton ساخته شد یکی از انیمیشن های تاثیرگذار در مورد آینده است که با روایتی متفاوت بییننده را درگیر می‌کند.

بررسی موسیقی متن Wall-E

فیلم سینمایی Wall-E در سال 2008 توسط استودیو والت دیزنی پیکسار ساخته شد. داستان فیلم در سال 2815 اتفاق می‌افتد و روایت رباتی است که وظیفه جمع کردن زباله‌های انسان‌هایی را دارد که مجبور به ترک زمین شده‌اند.

این فیلم به‌شدت به موسیقی و جلوه‌های ویژه متکی است و موسیقی متن آن 61 دقیقه از فضای فیلم را پر می‌کند. موسیقی Wall-E اولین تجربه نیومن در ساخت موسیقی برای فیلم علمی-تخیلی محسوب می‌شود. سبک توماس نیومن با بسیاری از آهنگسازان فرق می‌کند؛ او در  کارهایش هیچوقت برای شخصیت‌ها تم خاصی در نظر نمی‌گیرد، اما شخصیت و رفتارهایش را با سازهای خاص و موتیف‌های کوتاه پیوند می‌دهد.

سبک توماس نیومن در ساخت موسیقی فیلم

روش نیومن در ساخت موسیقی موجب می‌شود که بعد از تماشای فیلم و گوش دادن به موسیقی، احساسات هر شخصیت را به خاطر بیاوریم. در این فیلم او احساسات Wall-E را با سازهای خاص به مخاطب نشان می‌دهد؛ به‌عنوان مثال هر زمان که وال-ای در حال کاووش و جستجو در محیط اطرافش است یا زمانی که نیومن می‌خواهد بی‌گناهی او را نشان دهد، از موتیفی با ساز اُبوا و صدای سوت شنیده می‌شود.

موتیف سوت، معصومیت کودکانه وال-ای و کنجکاوی او در مورد اشیا را نشان می‌دهد. نیومن به‌جای ساخت تم‌های تکراری، از تم‌های مینیمال استفاده کرده و فضایی تجربی را برای مخاطب خلق می‌کند. زمانی که ایو وارد داستان می‌شود، موسیقی تغییر کرده و سازهای زهی فضایی زنانه به آن می‌دهند.

ترانه تیتراژ پایانی که توسط پیتر گابریل ساخته شده و در مورد بازسازی زمین است، از موتیف‌های تکراری موسیقی متن استفاده شده و حس آشنایی برای مخاطب ایجاد می‌کند. گابریل همچنین باس و درام تم ایو و موسیقی صحنه رقص آنها برای ساخت موسیقی نهایی استفاده می‌کند.

در این فیلم یک تم مشخص برای زمین و لحظات کاری وال-ای شنیده می‌شود که تصویر زمین با آسمان‌خراش‌های منظم از زباله را می‌بینیم. درطول این قطعه، مخاطب متوجه انزوا و تنهایی وال-ای می‌شود. این قطعه با ملودی چنگ شروع شده و همراه جلوه‌های صوتی پس‌زمینه فضایی بسیار تاریک و سرد ایجاد می‌کند. این قطعه با افکت‌های تکرار شونده، روی معصومیت و بی‌گناهی وال-ای تأکید دارد.

نیومن برای نشان دادن این معصومیت، ساز گلوکن‌اشپیل را وارد کرده و بعد ناگهان موسیقی گرم و صمیمی می‌شود و مخاطب همراه وال-ای به خانه او می‌رود و اشیا و خورده‌ریزه‌های کشف‌شده‌اش را می‌بیند. این تم یک‌بار دیگر زمانی شنیده می‌شود که وال-ای موقتا ایو را ترک کرده و به کارهای خودش می‌پردازد.

یکی دیگر از موتیف‌های موزیکالی که در این فیلم بارها شنیده می‌شود مربوط به مشاهده ماشین‌آلات یا اشیایی است که اخیرا توسط اسنان ساخته شده‌اند. این موتیف ترکیبی از صدای سازهای بادی مثل ترومپت و سازهای زهی است و غرور انسان در پیشرفت تکنولوژی و موفقیت او را نشان می‌دهد.

استفاده از سازهای مختلف

یکی از نکات مهم در مورد سبک موسیقی نیومن استفاده هوشمندانه او از سازهای مختلف است. در ساخت موسیقی متن این فیلم او از سازهایی مانند بیس الکتریک، گیتار الکتریک، چنگ و سازهای کلاسیک استفاده کرده و موسیقی تلفیقی ساخته است.

او با استفاده از افکت‌های صوتی، تغییراتی در صدای سازها ایجاد می‌کند و مخاطب هنگام شنیدن موسیقی، به‌سختی می‌تواند صدای سازها را تشخیص دهد. این تغییر و ترکیب صداها از ویژگی‌های مهم سبک نیومن در ساخت موسیقی است. او از همین شیوه در ساخت موسیقی متن فیلم در جستجوی نمو نیز بهره می‌برد.

نیومن با استفاده از صداهای مرموز و جلوه‌های صوتی، تصویری از ربات‌ها، ابزارهای آنها و صداهای محیطی پیرامون‌شان خلق کرده و مخاطب را وارد دنیای آنها می‌کند.

توماس نیومن، در موسیقی متن فیلم وال-ای از سازهای کوبه‌ای همراه با صدای چنگ نیز استفاده می‌کند. به‌عنوان مثال در آهنگ باکلام First Date، احساسات قوی وال-ای نسبت به ایو با استفاده از فلوت و گلوکن‌اشپیل نشان داده می‌شود و حسی لطیف و سبک را به مخاطب منتقل کند.

قطعه باکلام دیگری که در این فیلم استفاده شده تم BnL است که یادآور جینگل‌هایی به سبک موسیقی‌های دهه پنجاه و شصت است. این آهنگ با صدایی زنانه خوانده می‌شود و فضایی شاد دارد، نیومن در ساخت آن از هارمونیک‌های گیتار استفاده می‌کند که احساس کمال، دوستی و صداقت را به مخاطب منتقل می‌کند.

قطعه M-O یکی دیگر از قطعات جالب این فیلم محسوب می‌شود که در آن نیومن با استفاده از جلوه‌های ویژه صوتی، شخصیت و ویژگی‌های روبات‌ها را نشان می‌دهد. در این قطعه نیومن با استفاده از پیانو، ویبرافون و فلوت جاز، فضایی نزدیک به سبک جاز خلق می‌کند.

حضور موسیقی فیلم‌های دیگر در Wall-E

در وال-ای چند قطعه موسیقی تکراری استفاده شده است؛ دو قطعه از فیلم 2001: اودیسه فضایی کوبریک که گفته می‌شود این موسیقی‌ها الهام‌بخش اندرو استنتون در ساخت Wall-E بوده‌اند. Blue Danube و Also Sprach Zarathustra نام این دو قطعه است.

قطعه دیگر La Vie En Rose ساخته لوئی آرمسترانگ است وقتی وال-ای عاضق ایو می‌شود، به گوش می‌رسد. انتخاب این قطعه بسیار هوشمندانه است؛ وال-ای در جهانی کاملا خاکستری و تیره زندگی می‌کند که سال‌هاست از گل سرخ در آن خبری نیست، اما عشق ایو به او اجازه می‌دهد که زندگی کاملا جدیدی را تجربه کرده و انتخاب این موسیقی صحنه را برای مخاطب جذاب و تماشایی می‌کند.

در ابتدای فیلم نیز موسیقی دهه شصتی Hello Dolly! مایکل کرافورد شنیده می‌شود که کاملا با زندگی ایده‎آل وال-ای مرتبط است.

موسیقی نیومن به مخاطب اجازه می‌دهد که مفاهیم جدیدی را در طول روایت داستان کشف کند و درک عمیق‌تری از شخصیت‌های به‌دست آورد. توماس نیومن در ساخت موسیقی فیلم وال-ای با تلفیق سازهای مختلف و جلوه‌های ویژه صوتی، توانسته موسیقی کاملا منحصربه‌فرد خلق و لذت تماشای این شاهکار را دوچندان کند.

منبع