«ترمیناتور» و پایان خوشی که ساخته نشد
با اینکه بیش از سه دهه از ساخت فیلم ترمیناتور توسط جیمز کامرون در سال 1984 میلادی می‌گذرد، اما این فیلم دوران‌ساز همچنان خبرساز است و هر از چندی به اعتبار انتشار نکته‌ای جذاب از پشت پرده‌ی ساخت و تولیدش، دوباره به صدر اخبار سینمایی باز می‌گردد. این مرتبه ترمیناتور به این دلیل خبرساز شده که کاشف به عمل آمده است که تهیه‌کنندگان این فیلم در دهه‌ی هشتاد میلادی خیالات برشان داشته که برای فیلم ترمیناتور پایانی خوش بسازند تا اینگونه فیلم شادتری باشد! البته این تهیه‌کنندگان شادی‌طلب حاضر بودند برای به کرسی نشاندن پایان شادشان برای این فیلم تا آنجا پیش روند که حتی قید نمایش پرده‌ی آخر آن را که دست بر قضا بهترین صحنه‌ی نمایشی این فیلم هم هست را بزنند.
ترمیناتور و پایانی دلخراش اما جذاب؛
اگر تاکنون فیلم ترمیناتور را ندیده‌اید یا اینکه گذر ایام جزئیات داستان این فیلم را از ذهنتان زدوده است باید به حضورتان یادآوری کنیم که این فیلم داستان نبرد آدم‌ها و ربات‌هاست، به همین دلیل نیز آرنولد شوارتزنگر در نقش سایبرگی آدمکش از آینده به دهه‌ی 80 میلادی سفر می‌کند تا مادری را پیدا کند و به قتل برساند که قرار است فرزندی را به دنیا بیاورد که در سال 2029 میلادی قیامی را ضد ربات‌های ستمگر به نفع مردمان ستمدیده رهبری خواهد کرد.
با اینکه امروز سال‌های سال است که از ساخت و اکران فیلم ترمیناتور می‌گذرد، اما گذر تمام این سال‌ها نتوانسته است که خاکستر فراموشی بر چهره‌ی آن بپاشد و این فیلم همچنان یکی از نقاط عطف سینمای سرگرم‌کننده و فرهنگ عامه‌پسند محسوب می‌شود. برخی از منتقدان آنقدر بر تأثیر فرهنگی فیلم جیمز کامرون تأکید دارند که معتقدند این فیلم تا سال‌ها نگاه مردم عادی را نسبت به سودمندی هوش مصنوعی تغییر داد و کاری را با ربات‌های هوشمند کرد که چند سال پیش‌تر فیلم آرواره‌های استیون اسپیلبرگ با کوسه‌ها کرده بود و عالم و آدم را از دست این موجودات دریایی ترسانده بود.
فیلم ترمیناتور و تأثیر فرهنگی پایانی غم‌انگیز؛
اما نباید این را هم فراموش کنیم که این شهرت و تأثیر فرهنگی اگر پایان تکان‌دهنده و خشونت‌آمیز فیلم ترمیناتور نبود شکل نمی‌گرفت و همه‌گیر نمیشد! صحنه‌ای که شوارتزنگر T-800 را در ظاهر تمام اسکلتش نشان می‌دهد. اما علی‌رغم تمام جذابیتی که این پایان هراسناک برای تماشاگران داشته است، جای بسی تعجب است که همچنان در برهه‌ای از زمان تهیه‌کنندگان فیلم می‌خواستند این بهترین پایان ممکن را با صحنه‌ای شادتر عوض کنند!
اگر از علاقه‌مندان به موسیقی متن فیلم ترمیناتور هستید کلیپی که از کاور این موسیقی متن بر روی سایت ملودایو منتشر شده است را از دست ندهید، برای مشاهده بر روی لینک «اجرای موسیقی فیلم ترمیناتور 1» کلیک کنید ؛
ترمیناتور و خلاصی از پایانی نابودگر؛
اگر بخت با طرفداران فیلم ترمیناتور یا به قول منابع فارسی‌زبان «نابودگر» یار نبود به جای پایان دوست‌داشتنی که همه در آن دیده‌ایم، تهیه‌کنندگان جیمز کامرون را مجبور می‌کردند تا ماجرای فیلم را با صحنه‌ی در آغوش کشیدن نقش‌های اصلی توسط یکدیگر ختم به خیر کنند.
داستان اختلاف‌های لیندا همیلتون بازیگر نقش اول زن فیلم ترمیناتور با جیمز کامرون کارگردان این فیلم در مورد اینکه چطور باید این شخصیت بازی شود، معرف حضور تمام علاقه‌مندان هست، اما شاید برایتان جالب باشد که این دو تنها بر سر یک نکته متفق‌القول بودند و آن مسأله هم این بود که پایان فیلم نباید دست بخورد و به قول تهیه‌کنندگان شاد باشد. تمام این موارد دست به دست هم داد تا کامرون و سایر همکارانش با تمام قوا از پایان فیلم ترمیناتور دفاع کنند و در برابر هر تغییری مقاومت کنند. همین دفاع تمام قد از کار بود که این فیلم را به یکی از پرطرفدارترین فیلم‌های امروز سینما تبدیل کرده است.
فیلم ترمیناتور و تمام پایان‌های خوش هالیوودی؛
مورد ترمیناتور و پافشاری جیمز کامرون برای خودداری از هرگونه تغییر مشتی نمونه‌ی خروار از داستان‌های هالیوودی در مورد تهیه‌کنندگانی است که با فیلنامه‌ی یک اثر سینمایی مشکل داشتند و خواهان تغییر قسمتی از آن بوده‌اند، تغییری که گاهی اوقات باعث بهتر شدن فیلم مورد نظر می‌شد و در بسیاری از موارد نیز خلاقیت و صحنه‌ی مورد نظر کارگردان و فیلمنامه‌نویس را نیست و نابود می‌کرد. مشخص نیست این ایده که تماشاگران فقط دوست دارند، فیلم‌های فانتزی با پایان خوش ببینند اولین بار چرا و چگونه در سر تهیه‌کنندگان هالیوودی افتاد، اما خوشبختانه به مرور زمان شاهدیم که هالیوود هم کم‌کم تنوع سلایق و علایق را در مخاطبان سینما به رسمیت می‌شناسد و می‌پذیرد که حتما تمام اهالی سینما یک‌جور فکر نمی‌کنند و از یک ژانر مشخص لذت نمی‌برند.
منبع وب‌سایت screenrant.com ؛
آرنولده؟
این آمریکایی ها هم کشتن مارو با پایان خوش!