تکنیکهای کارگردانی و تدوین در آثار مایکل بِی؛
فیلم‌های مایکل بی Michael Bay پر از صحنه‌های انفجاری پیچیده و پرهیجان است و هر فیلمسازی می‌تواند از آثار این هنرمند باتجربه نکات زیادی یاد بگیرد. مایکل بی در لس‌آنجلس زاده شد، او از کودکی به فیلم‌های اکشن علاقه داشت. در کودکی یک بار به قطار اسباب‌بازی‌اش ترقه بست و از صحنه انفجار آن با دوربین هشت میلیمتری مادرش فیلمبرداری می‌کرد. در دانشگاه وسلیان Wesleyan تحصیل کرد. سپس وارد شرکت Propaganda Films شد و زیر نظر فینچر به ساخت موزیک ویدئو پرداخت.
«کارگردانی برای من مثل یک رویداد ورزشی است، مثل مسابقه، ماراتن. وقتی کار شروع می‌شود به تمام گروهم فشار می‌آورم که نهایت تلاششان را بکنند تا بهترین باشیم.»
تکنیکهای کارگردانی مایکل بی و سبک فیلمسازی وی؛
مایکل بی میزانسن را به خوبی می‌فهمد، علاوه بر این برای طراحی صحنه‌ها از ابزارهای قدرتمندی استفاده می‌کند. شاید ترفندهای سینمایی او کمی اغراق شده باشد اما مخاطبان آن را می‌پسندند و صحنه‌های پیچیده و تخیلی‌اش را دوست دارند. مایکل بی از حرکت سریع دوربین در ایجاد صحنه‌ها استفاده می‌کند، این کار در صحنه‌های زودگذر بسیار مفید است و هیجان را به بیننده منتقل می‌کند. او سرعت متناسب دوربین را می‌داند و از این طریق انرژی زیادی ایجاد می‌کند، اما حرکت سریع دوربین در فیلم‌های بِی موجب نمی‌شود تا بیننده از جزئیات غافل بماند.
«من در فیلم‌هایم از افکت‌های تصویری به وفور استفاده می‌کنم. وقتی فیلمی مثل «تبدیل‌شوندگان» را می‌سازید انگار همزمان در حال ساخت سه فیلم هستید.»
دیدن فیلم‌های مایکل بی برای مخاطبان جذاب و سرگرم‌کننده است چرا که در عین شلوغی و هرج‌ومرج صحنه‌ها، همه چیز واضح و قابل درک است. او در تدوین نیز از کات‌های سریع استفاده می‌کند. از دیگر تکنیکهای بی در فیلمسازی می‌توان به تغییر سطح و اندازه تصاویر اشاره کرد، او برای پیچیده‌تر کردن صحنه‌ها، تصاویر را روی محور X یا Y (افقی یا عمودی) حرکت می‌دهد؛ با این کار مجموعه‌ای از جزئیات را پیش چشم مخاطب به تصویر می‌کشد.
«من جزو معدود کارگردانانی هستم که مدام پشت دوربین فیلمبرداری میروم.»
در صحنه‌هایی که شخصیت فیلم دیالوگ دارد، دوربین را در فاصله مشخصی از بازیگر می‌گذارد تا توجه مخاطب را به او جلب کند. او همچنین از Dutch angle یا نمای هلندی در جهت داستان‌گویی یا برانگیختن احساسات صحنه استفاده می‌کند. بی گاهی دوربین را بالاتر از خط فرضی قرار می‌دهد تا حس ناخوشایندی را به مخاطب منتقل کند، علاوه‌براین برای انتقال حس و حال شخصیت از نماهای بسته یا کلوزآپ بهره می‌برد. از دیگر تکنیکهای مایکل بی در فیلمسازی می‌توان به استفاده از تکنیکهای low-angle (زاویه پایین دوربین) و eye-trace نیز اشاره کرد.
«به عقیده من کارگردانی شغل نیست بلکه حرفه است.»
مایکل بی در انتخاب زاویه دوربین و قرار دادن آن در بهترین موقعیت نیز تخصص دارد. او با استفاده از ساختمان‌ها، علامت‌ها و وسایل نقلیه به صحنه‌ها عمق می‌بخشد همچنین با نورپردازی چند لایه حالتی شبح‌وار به شخصیت‌ها می‌دهد.
تکنیکهای کارگردانی مایکل بی و تدوین فیلم؛
ادیت و کات سریع برای انتقال انرژی؛
مایکل بی صحنه‌های زیادی را فیلمبرداری می‌کند و با کات‌های سریع آنها را بهم می‌پیوندد، مخصوصا وقتی اتفاق یا عملی به اوج خود می‌رسد از این تکنیک بهره می‌برد.
کات از اکشن به ری‌اکشن؛
مایکل بی با استفاده از وایدشات‌های مکرر و مرتبط انجام شدن یک عمل را نشان می‌دهد و بعد در نمایی بسته واکنش افراد ناظر و کسانی که در معرض خطر هستند، را به نمایش می‌گذارد.
استفاده از بهترین صحنه‌های فیلمبرداری شده؛
فیلم‌های مایکل بی پر از تصاویر هماهنگ و پرتحرک است. او بهترین تصاویر را با جلوه‌های بصری باکیفیت ادیت می‌کند و کیفیت بصری برایش اهمیت زیادی دارد.
طراحی صدای باکیفیت؛
یکی از ویژگی‌های مهم آثار مایکل بی، طراحی صدای بی‌نقص آن است. بعضی از افکت‌های صوتی فیلم‌های بی، در بازی‌های ویدئویی، آهنگ‌ها و فیلم‌های دیگر بکار برده شده‌اند.
استفاده از جلوه‌های بصری؛
در فیلم‌های ابرقهرمانی مایکل بی به وفور از جلوه‌های بصری استفاده می‌شود، علاوه‌براین تیم CGI حرفه‌ای او صحنه‌ها را با افکت‌های دیجیتالی ادیت می‌کند و در نهایت فیلمی اکشن و پرهیجان را در معرض دید مخاطب قرار می‌دهد.
«اینکه فیلمی بسازید و بعد از اکران به بهترین فیلم سال تبدیل شود، بسیار لذتبخش است.»
فیلم‌های مایکل بی عبارتند از: پسران بد 1و2، صخره، پرل هاربر، آرماگدون، مجموعه فیلم‌های تبدیل‌شوندگان، رنج و گنج، 13 ساعت: سربازان مخفی بنغازی، شش زیرزمین.
وب‌سایت ملودایو در قالب پادکست‌های موسیقی متن گپ‌دایو، مجموعه فیلم‌های ترنسفورمرز به کارگردانی مایکل بی را به صورت مفصل مورد نقد و بررسی قرار داده است، برای دیدن یا شنیدن این پادکست جذاب بر روی لینک زیر کلیک کنید.
