فیلم Get Out نگاهی متفاوت به نژاد و نژادپرستی؛‌

فیلم Get Out و تحلیلی بدون محتوای لو دهنده (بدون spoiler)؛‌

خب در ابتدا و قبل از هر چیزی به نظر می‌رسد فیلم  Get out یک فیلم ترسناک نباشد! بلکه بیشتر قصد دارد حرف‌هایی را در قالب داستان روایت کند تا اینکه توطئه‌ای برای ترساندن ما چیده باشد. این تعابیر به معنای این نیست که این فیلم،‌در میان منتقدان سینمایی سر و صدا نکرده است. درست است ما شاهد صحنه‌هایی هستیم که وحشت جاری در فیلم وجود ما را هم فرامی‌گیرد، اما این ترس با بقیه فیلم‌هایی که قصد ترساندن تماشاچی را دارند، فرق می‌کند. در واقع این ترس سبب ایجاد هم‌ذات‌پنداری با شخصیت اصلی داستان می‌شود نه وحشت و هراسی بی‌منطق. Get out سرشار از صحنه‌های غافلگیرکننده است و داستان طوری غافلگیرتان می‌کند که انتظارش را ندارید.

کارگردان  Get out به‌خوبی موفق شده تا حسی را در مخاطبان بیدار کند که از هر رنگ و نژادی هم که باشند و هرقدر هم از نژادپرستی به دور بوده باشند، حس‌های شخصیت اصلی داستان را حس کنند. برای ارتباط برقرار کردن با فیلم، لازم است مخاطب همراه «کریس» شخصیت اصلی داستان شود و هر بار در اندیشه غوطه‌ور می‌شود، همراه او این وضعیت را احساس کند. از نکات جذاب این داستان همین بخش است، کارگردان در انجام این وظیفه کاملاً موفق بوده و به‌خوبی از پس این کار برآمده است.

فیلم Get Out و داستان آزاردهنده‌ی نژادپرستی؛‌

داستان روایت رابطه یک پسر سیاه‌پوست به نام کریس با دختری سفیدپوست به نام رز است که می‌خواهند برای تعطیلات به خانه خانواده رز بروند. فیلم با پارادوکس سازی از یک کلیشه آغاز می‌شود. این بار قرار نیست شخصیت سیاه‌پوست داستان دزد باشد یا جنایتکار، شما با یک سیاه‌پوست ترسناک مواجه نیستید، بلکه بخش ترسناک فیلم مواجه ‌شدن یک سیاه‌پوست با جمعی از سفیدپوستان است. پیش از آغاز ماجرای فیلم، درصحنه‌ای که کریس با آشنایان و خانواده رز مواجه می‌شود (صحنه‌ای که در تریلر فیلم هم نمایش داده می‌شود) مخاطب که به‌ عنوان تماشاگری که از دریچه نگاه یک سیاه‌پوست به ماجرا نگاه می‌کند، حس انزجار کریس را کاملاً حس می‌کند.

اگر این فیلم را تماشا نکرده‌اید توصیه می‌کنیم به تماشای فیلم سینمایی Get Out بنشینید و سپس نقد کامل آن را بخوانید و نظرات گوناگون خود را با ما به اشتراک بگذارید.

فیلم Get Out و خطر اسپویل ماجراهای دیدنی؛ 

عذاب وجدان کریس نسبت به مرگ مادرش در تمام صحنه‌های فیلم به شما یادآوری می‌شود. تا پیش از اینکه او این موضوع را برای رز شرح دهد شاید برخی صحنه‌ها برایتان معنای خاصی نداشته باشند و متوجه منظور آن نشده باشید. از صحنه تصادف گرفته تا آخر فیلم این حس با کریس همراه است. وقتی کریس بعد از تصادف رز با آهو به بالای سر حیوان نگون‌بخت می‌رود و مات و مبهوت جان دادن موجود زنده‌ای را بدون اینکه کاری بکند تماشا می‌کند، احتمالا چشم‌های او در حال تماشای آن حیوان نیستند بلکه مادر خود را می‌بیند. یا در تمام لحظه‌هایی که با صدای قاشق زدن به لیوان، هیپنوتیزم می‌شود دنیا را مانند صفحه تلویزیونی در تاریکی می‌بیند. مانند صحنه‌ای که موقع جان دادن مادرش شاهدش بوده است.

فیلم Get Out و بر افتادن نقاب‌های انسانی؛

خانواده رز در ابتدا تلاش می‌کنند تا نشان دهند که نژادپرست نیستند و تفاوت رنگ پوست برایشان اهمیت خاصی ندارد. اما اشاره مدام به این موضوع برای کریس خوشایند نیست چرا که بیشتر یادآور توجه آنان به این تفاوت است. یا جملاتی نظیر حرف‌های برادر رز که از ابتدا تا انتها شخصیت منفوری را از خود نمایش دمی‌دهد و خود واقعی‌اش را پنهان نمی‌کند. برخوردهای آشنایان خانواده در مهمانی ازجمله مواردی بود که معذب بودن کریس به‌عنوان یک سیاه‌پوست را در آن جمع کاملاً درک می‌کردیم.

فیلم Get Out پر از قطعه‌های پازلی است که تا اواسط فیلم هیچ ایده‌ای در خصوص چگونه چیدن آن‌ها در کنار هم نداریم، مثل رفتارهای عجیب خدمتکار زن یا همان مادربزرگ خانواده و حرکات مرد خدمتکار یا همان پدربزرگ خانواده یا مثل برخوردهای عجیب مرد سیاه‌پوست جوان در مهمانی. در بسیاری از صحنه‌های فیلم Get Out با نقش‌های فیلم در زمان سفر می‌کنیم و در جلد پدربزرگ یا مادربزرگ با دیدگاه‌های شخصیت پدر یا مادر آشنا می‌شویم. علاوه بر این صحنه‌ها فریاد «برو بیرون» به عنوان اسم رمز فیلم، درواقع تلاشی است تا شخصیت اصلی داستان از این مخمصه نجات پیدا کند. 

ما با کریس هم‌ذات‌پنداری می‌کنیم، اما نه در غم، نه در شادی یا نه در عشق، بلکه وحشت او از فرورفتن در خلأ هر بار ما را به همراه او به عمق تاریکی می‌کشد. هر بار می‌فهمیم ترس او از جنس دیگر ترس‌ها نیست. کارگردان تلاش کرده تا با حفظ ارزش جایگاه شخص اول یک داستان به‌عنوان یک سیاه‌پوست، یک شیوه برده‌داری مدرن سفیدپوستان از سیاه‌پوستان را به تصویر بکشد. شخص سیاه‌پوست نه برای ضعیف بودن، بلکه به دلیل برتری جسمی مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند. البته از این نکته نیز نباید گذشت که کارگردان امریکایی- افریقایی تبار فیلم Get Out با توجه به تجربه‌های شخصی خود در جامعه‌ی امریکا نیز به فیلم Get Out کمک کرده است تا روایتی ترسناک‌تر از وضعیت اقلیت‌ها در جامعه‌ی امریکا به تصویر بکشد. 

شاید اگر کارگردان سعی می‌کرد تا برده‌داری و تبعیض نژادی بین سیاه‌پوستان و سفید پوستان را به هر شکل دیگری به نمایش بگذارد، تماشای آن کسل‌کننده می‌شد. تکرار مکررات چیزی نیست که برای مخاطب جالب توجه باشد. اما جردن پیل کارگردان فیلم در Get out بسیار ماهرانه به جای تکرار وقایع گذشته، فرم جدیدی از این برده‌داری را به نمایش در آورده است! او به خوبی موفق شد تا به ما بفهماند دنیا از نگاه یک سیاه پوست چگونه است.

برای آشنایی بیشتر با موسیقی متن فیلم‌های ماندگار تاریخ سینما حتما پادکست‌های گپ دایو تولید شده در استودیو ملودایو را ببینید و بشنوید.