راهنمای جامع ژانرهای مختلف فیلم و سریال (بخش اول)

ژانر های فیلم های سینمایی یکی از مهم‌ترین دسته‌بندی‌ها برای شناسایی سبک فیلم‌های سینمایی به حساب می‌آید و با توجه به انبوه فیلم‌هایی که هر ساله در استودیوهای سینمایی تولید می‌شوند، ژانر کمک می‌کند تا هم تولید کننده و هم تماشاگر شمایی کلی و اطلاعاتی را به صورت پیش‌فرض در مورد فیلم یا سریالی که قرار است بسازد یا ببیند در ذهن تصور کند. به دلیل اهمیت شناخت ژانرهای مختلف در سینما و تلویزیون در قالب مطلبی چند بخشی، راهنمای جامعی در این باب برای مخاطبان سایت ملودایو آماده کرده‌ایم. در ادامه با ما همراه باشید.  

ژانر اکشن؛

نام ژانر اکشن با ریسک و مخاطره همراه است. صحنه‌های مبارزه، بدلکاری، تعقیب و گریز و خطر از ملزومات فیلم‌های اکشن هستند.

اکشن خونریزی قهرمانانه؛

این ژانر یکی از زیرشاخه‌های ژانر اکشن است و در آن مضامینی از قبیل برادری، وظیفه، رستگاری، حمایت از افراد آسیب‌دیده و افتخارآفرینی اهمیت دارند. این ژانر ابتدا در سینمای هنگ‌کنگ ظاهر شد اما بعد از آن در سراسر دنیا مورد استقبال فیلمسازان قرار گرفت. فیلم‌هایی مثل قاتل (1989) و سرسخت (1992) به کارگردانی جان وو نمونه‌هایی از این ژانر هستند.

اکشن نظامی؛

در برخی از فیلم‌ها شخصیت‌ها، محیط، مضامین و حوادث نظامی با هم ترکیب می‌شوند اما در این ژانر خاص مخاطب می‌بیند که حوادث و اتفاقات نظامی فقط غم‌انگیز نیستند و می‌توانند سرگرم‌کننده هم باشند. مایکل بی یکی از کارگردانان معروف این ژانر است. فیلم‌هایی مثل کماندو (1985) به کارگردانی مارک ال. لستر و جی.آی. جو: ظهور کبرا (2009) به کارگردانی استیون سامرز در این ژانر می‌گنجند.

اکشن جاسوسی؛

فیلم‌های اکشن جاسوسی هم مثل فیلم‌های نظامی بیشتر سرگرم کننده و مهیج هستند. در آنها به جنبه‌های سیاسی و روانی جاسوسی پرداخته نمی‌شود. فیلم‌های جیمز باند از آثار معروف این ژانر هستند. فیلم‌های کازینو رویال (2006) به کارگردانی مارتین کمپل و مأموریت: غیرممکن ۳ به کارگردانی جی.جی. آبرامز از دیگر آثار مطرح این ژانر هستند.

اکشن ووشیا؛

در این ژانر تمرکز روی هنرهای رزمی است. فیلم‌های ژانر ووشیا علاوه بر مهیج بودن روی مضامین جوانمردانه، قهرمانی و سلحشوری تمرکز دارد. از فیلم‌های مطرح این ژانر ببر خیزان، اژدهای پنهان (2000) به کارگردانی انگ لی و قهرمان (2002) به کارگردانی ژانگ ییمو هستند.

اکشن فاجعه‌آمیز؛

در این ژانر خرابی به خصوص بر اثر حوادث طبیعی موضوع اصلی است و شخصیت اصلی فیلم در تلاش برای زنده ماندن است. اگر عوامل بیگانه منشأ خرابی باشند، فیلم در دسته فاجعه‌آمیز-علمی تخیلی قرار می‌گیرد. فیلم‌های پس‌فردا (2004) به کارگردانی رولاند امریش و قله دانته (1997) به کارگردانی راجر دونالدسون فیلم‌های ژانر اکشن فاجعه‌آمیز هستند.

اکشن ماجراجویی؛

فیلم‌های این ژانر در قالب یک سفر تعریف می‌شوند و نوعی تعقیب و گریز در آن وجود دارد. فیلم‌های اسپیلبرگ درونمایه این ژانر را دارند. از فیلم‌های ژانر اکشن ماجراجویی می‌توان به مهاجمان صندوق گمشده (1981) به کارگردانی استیون اسپیلبرگ و لورنس عربستان (1962) به کارگردانی دیوید لین اشاره کرد.

اکشن ابرقهرمانی؛

در این فیلم‌ها به توانایی‌های ماورائی و استفاده از آنها برای اهداف نوع‌دوستانه پرداخته می‌شود. اگر توانایی‌های شخصیت اصلی فیلم روی اهداف مشکوک متمرکز باشد فیلم در دسته اکشن ماورائی گنجانده می‌شود. فیلم‌های مارول از بهترین نمونه‌های ژانر اکشن قهرمانی است. مرد آهنی (2008) به کارگردانی جان فاورو و مردان ایکس: روزهای گذشته آینده (2014) به کارگردانی برایان سینگر از جمله فیلم‌های اکشن ابرقهرمانی هستند.

ژانر انیمیشن؛

ژانر انیمیشن یعنی جان بخشیدن به چیزهای بیجان؛ این کار با روش‌های مختلفی انجام می‌گیرد. در ادامه زیرمجموعه‌های ژانر انیمیشن ذکر می‌شوند.

انیمیشن سنتی؛

در این ژانر تصاویر با دست نقاشی و رنگ‌آمیزی می‌شوند و با کنار هم قرار گرفتن تصاویر به آنها جان بخشیده می‌شود. از آثار مطرح این ژانر رابین هود (1973) به کارگردانی ولفگانگ رایتمن و پرواز اژدها (1982) به کارگردانی جولز باس هستند.

استاپ موشن؛

در ژانر استاپ موشن تصویربرداری از اشیاء واقعی صورت می‌گیرد و حرکات و احساسات به صورت فریم به فریم ضبط می‌شوند. این ژانر زیرمجموعه‌هایی مثل انیمیشن خمیری و عروسکی دارد. فیلم‌های کابوس قبل از کریسمس (1993) به کارگردانی هنری سیلیک و آقای فاکس شگفت‌انگیز (2009) به کارگردانی وس اندرسن از نمونه‌های برجسته این ژانر هستند.

انیمیشن خمیری؛

این ژانر فرمی از استاپ موشن است و اشیاء و شخصیت‌های آن از خمیر ساخته می‌شوند. فرار مرغی (2000) به کارگردانی پیتر لرد و انسان‌های نخستین (2018) به کارگردانی نیک پارک و بسیاری از فیلم‌های کمپانی رنکین پارک از نمونه‌های این ژانر هستند.

انیمیشن کات‌اوت؛

در این انیمیشن تصاویر با مقوا بریده می‌شوند و مفصل‌گذاری می‌گردند. با کنار هم قرار گرفتن اشیاء و شخصیت‌ها تنظیمات صورت می‌گیرد و فریم به فریم حرکت آنها با دست تنظیم می‌شود. ساوت پارک: گنده‌تر، درازتر و کوتاه‌نشده (1999) به کارگردانی تری پارکر نمونه برجسته این ژانر است.

انیمیشن کامپیوتری؛

این رایج‌ترین شکل انیمیشن مدرن است. در این ژانر از برنامه‌های مدل‌سازی و نرم‌افزارها برای ساخت انیمیشن استفاده می‌شوند. شرک (2001) به کارگردانی اندرو آدامسون و رنگو (2011) به کارگردانی گور وربینسکی و مجموعه انیمیشن‌های کوتاه پیکسار از نمونه‌های ژانر انیمیشن کامپیوتری هستند.

انیمیشن عروسکی؛

در انیمیشن عروسکی از عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی که با دست و چوب حرکت می‌کنند و کسی به جای آنها صحبت می‌کند یا سایه‌ عروسک‌ها برای بیان داستان استفاده می‌شود. فیلم تیم آمریکا: پلیس جهانی (2004) به کارگردانی تری پارکر از نمونه‌های مطرح این ژانر است.

لایواکشن؛

در این ژانر از سوژه‌های واقعی برای خلق جهان داستان استفاده می‌شود. در لایواکشن به جای پویانمایی، تصویربرداری می‌کنند. چه کسی برای راجر رابیت پاپوش دوخت؟ (1988) به کارگردانی رابرت زمیکس و هرج‌ومرج فضایی (1996) به کارگردانی جو پیتکا لایواکشن هستند.
برگرفته از وب‌سایت studiobinder.com ؛