بهترین کارگردانان دنیای سینما (بخش پایانی)؛

اگر چه فهرست معرفی بهترین کارگردانان دنیا با این قسمت به پایان می‌رسد، اما این نکته بدین معنا نیست که در قالب چند مقاله می‌توان تمامی کارگردانان صاحب سبک سینما را فهرست کرد. در واقع این مجموعه مقالات تلاشی است تا از میان کارگردانان مؤلف دنیای سینما به معرفی بخش کوچکی از کارگردانان بپردازیم که در جذب مخاطب عام و خاص به یک اندازه موفق بوده‌اند. شما کدام کارگردانان را به عنوان بهترین کارگردانان دنیا انتخاب می‌کنید؟ نظرتان را در این مورد در سایت ملودایو با ما و سایر مخاطبان در میان بگذارید.  

بهترین کارگردانان دنیای سینما و دارن آرنوفسکی (Darren Aronofsky)؛

 از همان اولین سکانس فیلم پی، مشخص بود که آرنوفسکی قصد دارد با استفاده از فیلمسازی، تفکر خود را در مورد انسان و مسائل اجتماعی بیان کند. در فیلم‌های او اغلب شخصیتی وسواسی و منزوی وجود دارد و آرنوفسکی با شیوه فیلمسازی‌اش طبیعت ناراضی و کسل‌کننده آنها را نشان می‌دهد. از نظر منتقدان فیلم مرثیه‌ای بر یک رؤیا، یکی از تراژیک‌ترین فیلم‌های تاریخ سینماست. چشمه، کشتی‌گیر، قوی سیاه، مادر و نوح از دیگر آثار او هستند.

بهترین کارگردانان دنیای سینما و دیوید فینچر (David Fincher)؛

رزومه فینچر هم مثل دیگر کارگردانان بزرگ تاریخ سینما پر از آثار موفق است. فینچر برای پیشبرد داستان‌هایی که انتخاب می‌کند و همچنین به عنوان یک ترفند تصویری در کارهایش از صحنه‌های تاریک استفاده می‌کند. در بسیاری از صحنه‌ها که روایتگر غم و اندوه شخصیت‌هاست تصاویر کم‌نور و تاریک هستند و گهگاهی با نوری گذرا روشن می‌شوند. سبک نوآر فینچر و چیزی که او را از دیگر کارگردانان مثل مایکل مان متمایز می‌کند این است که او از سایه‌ها برای مبهم کردن صورت شخصیت‌ها استفاده کرده و این کار را استادانه انجام می‌دهد. در حقیقت سایه‌ها و رنگ‌ها در اختیار او هستند تا شخصیت‌ها را از طریق آنها بسازد و معرفی کند. از فیلم‌های فینچر می‌توان هشت‌ونیم، همشهری کین، هفت، دیوارنویسی آمریکایی، محله چینی‌ها، دختری با خالکوبی اژدها، دختر گمشده و منک اشاره کرد.

بهترین کارگردانان دنیای سینما و مارتین اسکورسیزی (Martin Scorsese)؛

اسکورسیزی ساخت بیش از شصت فیلم را در کارنامه کاری خود دارد و یکی از پرکارترین فیلمسازان تاریخ سینماست. او در ژانرهای مختلف فیلم ساخته اما ژانر جنایی، سبک مورد علاقه‌اش است. نام اسکورسیزی سه چیز را به ذهن متبادر می‌کند؛ استفاده مکرر او از حرکت آهسته، صحنه‌های طولانی و استفاده از موسیقی‌های محبوب و متداول در آثارش. او از حرکت آهسته برای بالا بردن حس صحنه به خصوص در جایی که فشار روانی زیاد است و از صحنه‌های طولانی برای باورپذیر کردن صحنه و مطابقت آن با واقعیت استفاده می‌کند. موسیقی‌های متداول و محبوب در آثار اسکورسیزی موجب واقعی شدن شخصیت‌ها می‌شود و مخاطب آنها را جزئی از جامعه پیرامونش می‌داند. از آثار اسکورسیزی می‌توان به فیلم‌های مرد ایرلندی، گرگ وال‌استریت، دارودسته نیویورکی، کازینو و راننده تاکسی اشاره کرد.

بهترین کارگردانان دنیای سینما و دیوید او. راسل (David O. Russell)؛

راسل همیشه کارگردانی صاحب سبک بوده است. او اغلب در فیلم‌هایش با استفاده از استدی‌کم فیلمبرداری می‌کند و حرکات اضافه دوربین را به حداقل می‌رساند. در آثار راسل دوربین به سمت شخصیت‌ها حرکت می‌کند، از آنها دور می‌شود و حتی گاهی حرکات چرخشی پیرامون شخصیت‌ها دارد؛ این شیوه او موجب تأثیرگذاری بیشتر صحنه می‌شود. برخی از آثار او عبارتند از لاس زدن با فاجعه، قلب من هاکبی، دفترچه امیدبخش، حقه‌باز آمریکایی، عشق تصادفی و جوی.

برگرفته از وب‌سایت cheatsheet.com ؛