لئونارد برنستاین از آهنگسازی سینما تا رهبری ارکستر

لئونارد برنستاین یکی از اولین رهبران ارکستر آمریکایی بود که توانست شهرت جهانی به‌دست آورد. او در سال 1918 میلادی در ماساچوست به دنیا آمد. او که بعدها به آهنگساز و رهبر ارکستری پرطرفدار و پیشرو تبدیل شد، کار خود را در سال 1943 در فیلارمونیک نیویورک شروع کرد. او اولین رهبر ارکستر آمریکایی بود که ارکسترهای بسیاری را در سطح جهانی رهبری کرد. موسیقی متن تئاتر موزیکال «داستان وست ساید» از ساخته‌های او است.

«پاسخ ما به خشونت این است که موسیقی را جدی‌تر، زیباتر و صادقانه‌تر از هر زمان دیگری خلق کنیم.»

 

خانواده او از مهاجران یهودی-اکراینی بودند و با وجود استعداد ذاتی لئونارد در موسیقی، پدرش مخالف بود که در این زمینه فعالیت کند اما پدربزرگش همیشه در نوجوانی او را به کنسرت‌های ارکسترال می‌برد. در کودکی به صورت اتفاقی پیانو نواختن پسرعمه‎اش را دید و شیفته این ساز شد. لئونارد برای اولین بار در سن ده سالگی پیانو نواخت. عمه‌اش در همان سال از همسرش جدا شده و پیانوی خود را به خانه آنها منتقل کرده بود. لئونارد عاشق این ساز بود. علی‌رغم اینکه پدرش کاملا با شرکت کردن او در کلاس‌های آموزش پیانو مخالف بود اما لنی با پس‌انداز کردن پولش به کلاس‌های پیانو می‌رفت. بعد از مدتی، پدرش مجاب شد که پیانویی برای او بخرد. لئونارد با چنان هیجانی پیانو می‌نواخت و از خودبی‌خود می‌شد که هر شنونده‌ای را تحت تأثیر قرار می‌داد.

«من دوست ندارم که ارکستر صدای خودش را داشته باشد بلکه باید بازتابی از رهبر ارکستر باشد.»

سپس برنستاین در مدرسه لاتین بوستون پذیرفته شد و در آنجا مراد جاوادانه‌اش در موسیقی-هلن کوتز- را ملاقات کرد. او اولین کتابش به نام «لذت موسیقی» را به هلن کوتز تقدیم کرد و گفت «این کتاب را به خاطر پانزده سال از خودگذشتگی به هلن کورتز تقدیم می‌کنم که در تمام سال‌های تدریس، روشنایی ذهنش را به دانش‌آموزان منتقل ‌کرد و به من درس معلمی آموخت.» بعد از فارغ‌التحصیلی، لنی به دانشگاه هاروارد رفت و در آنجا تئوری موسیقی خواند. در سال 1937 اولین تریو پیانوی خود را برای پیانو، ویولن سل و ویولن، تحت تأثیر دیمیتری میتروپولوس نوشت.

در سال 1940، وقتی لئونارد 22 سال داشت در انستیتو تابستانی ارکستر سمفونیک بوستون شروع به تحصیل کرد. او یکی از پنج دانشجویی بود که توانست به دوره کارشناسی ارشد رهبری ارکستر راه پیدا کند که دروسش توسط سرگئی کوسیویتسکی تدریس می‌شد.

لئونارد برنستاین آهنگساز، موسیقیدان و رهبر ارکستر؛

«موسیقی می‌تواند به ناشناخته‌های بی‌نام، نام دهد و با احساسات غیرقابل‌درک، ارتباط برقرار کند.»

در سال 1943 میلادی دستیاری رهبر ارکستر در ارکستر فیلارمونیک نیویورک به او پیشنهاد شد و لئونارد به عنوان دستیار آرتور رودژینسکی آغاز به کار کرد. در همان سال وقتی رهبر ارکستر مهمان سمفونی- برونو والتر- بیمار شد، رودژینسکی از برنستاین خواست تا کنسرت را رهبری کند. در نیویورک تایمز مقاله‌ای درباره این رهبر ارکستر جوان چاپ شد. او یک شبه ره صد ساله را پیمود و تبدیل به رهبر ارکستری سرشناس شد و تا پایان فصل در آن سال، یازده بار رهبری فیلارمونیک را انجام داد.

از سال 1945 تا 1947 او ارکستر مرکز نیویورک را رهبری کرد و به عنوان رهبر مهمان به سراسر اروپا و آمریکا دعوت شد. در سال 1952 فستیوال هنرهای خلاق را در دانشگاه برندایس بنیانگذاری کرد.

لئونارد برنستاین و ساخت موسیقی متن فیلم‌های سینمایی؛

در سال 1949 او برای فیلم موزیکال «در جستجوی تفریحات شهری» به کارگردانی جین کلی و استنلی دانن موسیقی متن ساخت. موسیقی متن فیلم‌های «در بارانداز» به کارگردانی الیا کازان محصول سال 1954 و «داستان وست ساید» به کارگردانی رابرت وایز و جروم رابینز محصول سال 1961 نیز از ساخته‎های این کارگردان هستند.

برنستاین در سبک‌های مختلف موسیقی از جمله موسیقی ارکسترال، سمفونی، باله، موسیقی تأتر و فیلم، کُر، اپرا و قطعاتی برای پیانو آهنگسازی کرده است. آثار او همچنان در ساسر دنیا اجرا می‌شوند.

لئونارد برنستاین و کسب جوایز سینمایی؛

برنستاین نه بار موفق به دریافت جایزه گرمی شد. از دیگر افتخارات او دریافت نشان شایستگی ایتالیا، مدال طلای فیلارمونیک رویال، جایزه موسیقی ارنست فون سایمنس، جایزه تونی، جایزه رهبر ارکستر دیتسون و جایزه سونینگ است.

«یک روز هم نمی‎توانم بدون شنیدن ، نواختن ، تدریس یا فکر درباره موسیقی بگذرانم.»