ساز کلارینت (قره نی)
كلارينت عضوي از خانواده سازهاي بادي چوبي (فلوت، ابوا، باسون، كلارينت) و آخرين سازي است كه در اركستر سمفوني (در نيمه دوم قرن هيجدهم) مورد استفاده قرار گرفت. برای آشنایی بیشتر با این ساز بر روی لینک‌های زیر کلیک کنید و مقالات مربوط به ساز کلارینت را مطالعه کنید.
معرفی ساز (کلارینت) به همراه چند قطعه زیبا
کلارینت عضو خانواده سازهای بادی چوبی (فلوت، ابوا، باسون، كلارينت) آخرين سازی است كه در اركسترسمفونی (در قرن هيجدهم) مورد استفاده قرار گرفت.
مقايسه «کلارینت» های آلمانی و فرانسوی
کلارینت فرانسوی هفده كليد و شش كليد حلقه و مدل آلمانی حداقل بيست و دو كليد و پنج كليد حلقه‌ای دارد. انگشت گذاری در سيستم فرانسوی كمی آسان‌تر است.
تاریخچه ساز «کلارینت» یا «قره نی»
در تاریخچه ساز کلارینت می توان گفت يوهان كريستوف دنر، سازنده ساز از نورمبرگ به عنوان مخترع آن شناخته میشود كه از شالمو تا انتهای قرن هفدهم تكامل يافت.
جنس ساز «کلارینت» یا قره نی
بدنه كلارينت از مواد مختلفی نظير چوب، پلاستيك، فلز و عاج ساخته مي شود، بخش اعظمی از كلارينتها از چوبهای آفريقايی ساخته می شوند.
طرز تولید صدا در ساز «کلارینت» یا قره نی
صداي توليدي اين ساز يك اكتاو نسبت به يك ساز مخروطي با طول برابر پائين تر است. در حين توليد صدا تنها هارمونيكهای فرد صدا توليد می كنند كه به معنای ان است كه اولين هارمونيك overblown يك دوازدهم است (نه يك اكتاو).
تكنيک‌های نواختن ساز «کلارینت» یا قره نی
كلارينت بسيار agile است و اجازه مهارت بالايی می دهد. تنها فلوت است كه می تواند در اين مورد از كلارينت پيشی بگيرد، كه اين بخاطر انگشتگذاری ويژه كلارينت است.
