کلارینت در زبان آلمانی: كلارينته در بی (Klarinette in B)، در زبان ايتاليايي: كلارينتو در سی بمول (clarinetto in si bemolle) و در زبان فرانسوی: كلارينته در سی بمول (clarinette en si bémol) نامیده می‌شود.

کلارینت یا قره نی عضوی از خانواده سازهای بادی چوبی (فلوت، ابوا، باسون، كلارينت) و آخرين سازی است كه در اركستر سمفونی (در نيمه دوم قرن هيجدهم) مورد استفاده قرار گرفت.

کلارینت در Bb يک ساز بادی چوبی سوپرانو و متدوالترين ساز مورد استفاده در خانواده کلارینت است. در اركستر، كلارينت‌ها در A وC همانند يك كلارينت كوچك (در Eb يا D)، باست هورن (basset horn) در F و باس كلارينت در Bb مورد استفاده قرار می گيرند.  

در رسته‌های نظامی و گروه‌هاي سازهای بادی، كلارينت مهمترين ساز بادی چوبی است. در اين بندها (گروه‌ها) كلارينت‌های بالا (با صدای زير) در F و Ab نيز نواخته میشوند. در آمريكا اركسترهايی تنها متشكل از كلارينت‌ها، نيز وجود دارند كه كلارينت آلتو (در Eb) و كلارينت كنترباس (در Bb)، سازهای متداول در اين نوع گروه‌ها را همراهی میكند.

كلارينت از پنج بخش تشكيل شده است: دهانه منقاری شكل همراه با يک زبانه تک، ميله توخالی بشكه‌ای شكل(سرپيچ)، قطعه‌ای از لوله كه همانند يك بشكه برجسته است، قطعه بالايی (بخش دست چپ)، قطعه پایينی (بخش دست راست) و قطعه بل (ناقوس مانند) قيفی شكل (يا شيپوری). تغييرات كم در كوك كلی، مي‌تواند با استفاده از قطعات بشكه‌ای شكل با طول مختلف انجام شود.

بويژه keywork پيچيده است چرا كه كلارينت روی فاصله يک دوازدهم overblow مي‌كند كه كامپس پايه را تا نوزده نيم تن (نيم پرده) گسترش مي‌دهد. ساير سازهای بادی چوبی به اكتاو (دوازده نيم تن) Overblow  مي‌كند.

ساز کلارینت (قره نی) و انواع كلارينت‌ های مدرن؛

پيكولو كلارينت در Ab (سی و پنج سانتيمتر)؛‌

سوپرانينو كلارينت (كلارينتهاي كوچك): كلارينت در Eb (چهل و نه سانتيمتر)، كلارينت در D (پنجاه و دو سانتيمتر)؛

سوپرانو كلارينت: كلارينت در C (پنجاه و هفت سانتيمتر)، كلارينت در Bb (شصت و شش سانتيمتر)، كلارينت در A (هفتاد و یک سانتيمتر)؛‌

آلتو كلارينت در Eb (نود و پنج سانتي‌متر)؛

باست هورن درF‌ (صد و هفت سانتي‌متر)؛‌

باس كلارينت در Bb (صد و سی و پنج سانتي‌متر)؛

كنترباس كلارينت در Bb (دویست و شصت و پنج سانتي‌متر)؛

ساز کلارینت و دو شكل متداول برای این ساز؛‌

امروزه دو سيستم در این ساز، مورد استفاده قرار مي‌گيرد: سيستم آلمانی يا اوهلر (Oehler) و سيستم فرانسوی يا اصطلاحاً بوهمی (Boehm) كه در فرانسه، انگلستان و آمريكا رواج دارد.

اصطلاح سيستم بوهمی تا اندازه‌اي گمراه كننده است، از آنجا كه keywork انقلابی كه بوهم برای فلوت اختراع كرده بود، برای این ساز مورد استفاده قرار گرفت، ولی به ندرت كليد حلقه‌ای مورد استفاده قرار مي‌گرفت. در حقيقت استفاده از مكانيزم بوهم روی كلارينت غير ممكن بود دليل اين امر ساده است چرا كه محدوده  صدای اصلی این ساز بزرگتر از فلوت بود: فلوت به اكتاو، كلارينت به فاصله دوازدهم (اكتاو+يك فاصله پنجم) overblow مي‌كند.