زمان پيدايش سبک موسیقی بلوز (Blues) ؛ 

پيدايش سبک موسیقی بلوز ريشه در تاريخ آمريكا، بوي‍ژه آمريكایيان آفريقايی تبار، سنت‌های موسيقی آفريقايی، ترانه‌های کارگران آفريقايی-آمريكايی و موسيقی فولک آمريكايی-اروپايی دارد و به قرن نوزدهم و مناطق جنوبی آمريكا (می سی سی پی) بر ميیگردد.

سازهای مهم ژانر موسیقی بلوز (Blues) ؛ 

گيتار، پيانو، هارمونيكا، درامز، ساكسيفون، وكال؛   

برخی هنرمندان معروف ژانر موسیقی بلوز (Blues) ؛ 

بی بی كينگ، استيو ری، ويليام كريستوفر هندی، بسی اسميت، بيگ بيل برونزی، بلايند لمون جفرسون، چارلی پاتون، ليد بلی، لونی جانسون، رابرت جانسون، سان هاوس، تامپا ريد، تامی جانسون؛‌

شاخصه های اصلی ژانر موسیقی بلوز (Blues) ؛‌

كلمه بلوز به معناي غم است و بلوز از موسيقی آوازی و شفاهی بردگان آفريقايی، سرودهای روحانی و آهنگ‌های آفريقايی، اشعار و ترانه های کارگران، سنت موسیقی کشاورزان، نی لبک های روستايی و موسيقی رقص نشأت گرفته و به انواع گسترده‌ای از سبك‌ها و زير ژانرها تكامل يافته است. مشخصه‌ی فرم بلوز كه در ریتم با جز و و راک اند رول مشترک است، شامل الگوی ندا و پاسخ (call and response)، گام بلوز و آكوردهای خاص می‌باشد. همچنين از وي‍ژگی های مهم ديگر سبک بلوز؛ اشعار، خطوط باس و تنظيم آهنگ است. فرم‌های ساده ولی پر معنا تا دهه 1960 تأثيرات عمده‌ای بر شکل‌گیری موسيقی مردمی در آمريكا گذاشته است.  

موقعيت مكانی سبک بلوز (Blues) ؛‌

منشأ بلوز بردگان آفريقايی بودند كه موسيقی سنتی خودشان را به آمريكای شمالی به همراه آوردند. سبک بلوز در آمريكا و درمناطق اطراف رود مي‌سي‌سي‌پي رشد و توسعه يافت.

ژانرهای زير مجموعه سبک بلوز (Blues) ؛ 

كلاسيک بلوز، الكتريک بلوز، بلوز معاصر، کانتری بلوز نظير دلتا بلوز و پيدمونت بلوز؛ اوربان بلوز نظير شيكاگو بلوز و بلوز سواحل غربی و ... از جمله ژانرهای زير مجموعه سبک بلوز (Blues) محسوب می‌شود.    

برخی سبک های مرتبط سبک های زير مجموعه سبک بلوز (Blues) ؛ 

رگه، کانتری، جز، آر اند بی (R&B)، راک ؛

10 واقعیت جذاب در مورد سبک موسیقی بلوز؛‌

سبک بلوز در سال‌های پایانی قرن نوزدهم در میان امریکایی‌های افریقایی تبار ساکن ایالت‌های جنوبی کشور امریکا شکل گرفت. در ادامه با وب‌سایت ملودایو همراه باشید تا با واقعیت‌هایی جذاب در مورد سبک موسیقی Blues آشنا شوید.

سبک موسیقی بلوز و ترانه‌سرایی؛

ترانه‌ی آهنگ‌های قدیمی ساخته شده در سبک بلوز از شعری یک سطری تشکیل می‌شد که چهار مرتبه در طول اجرای خواننده و نوازندگان تکرار می‌شد. اما از دهه‌های ابتدایی قرن بیستن بود که این روش نسبتا ساده کنار گذاشته شد و سبک‌های پیچیده‌تری نیز برای ترانه‌خوانی در ژانر بلوز توسط هنرمندان این ژانر موسیقی انتخاب شدند.

سبک موسیقی بلوز و داستانگویی؛‌

ترانه‌های قدیمی‌تر بلوز بیشتر داستان سختی‌ها و مرارت‌های امریکایی‌های افریقایی تبار را درون جامعه‌ی امریکایی بازگو می‌کردند. عموما روایت در این ترانه‌های اولیه حالت سؤال و جوابی داشت و در سبکی خوانده می‌شد که در آن زمان به Groove معروف شده بود.

سبک موسیقی بلوز و اولین انتشار؛‌

اولین بار در سال 1908 میلادی بود که به صورت رسمی از عنوان سبک بلوز برای یک اثر چاپی در دنیای موسیقی استفاده شد. آهنگ I Got the Blues اثر Antonio Maggio اولین قطعه‌ای بود که برای معرفی سبک موسیقیایی خود از عنوان بلوز بهره گرفت.  

سبک موسیقی بلوز و اولین محل‌های اجرا؛

با توجه به اینکه ژانر بلوز در میان امریکاییان افریقایی تبار رایج بود،‌ پس طبیعی است که اولین مکان‌هایی نیز که برای اجرای دسته‌جمعی این سبک موسیقی مورد استفاده قرار بگیرند،‌ کافه‌ها و مجالسی باشند که افریقایی‌ تبارهای کشور امریکا در آن‌ها جمع می‌شدند. در سال‌های اولیه بلوز آهنگی بود که توسط امریکایی‌های رسته از بند برده‌داری سروده و خوانده می‌شد.

سبک موسیقی بلوز و ویژگی‌های منحصربفرد؛

تعداد اندکی ویژگی عام وجود دارد که بتوان آن‌ها را به تمام آهنگ‌های سروده شده در سبک بلوز اطلاق کرد،‌علت این مسأله هم به این موضوع باز می‌گردد که بلوز، از جمله سبک‌های موسیقی است که بیشتر به هویت فردی هنرمندان خود وابسته است و به همین دلیل نیز هر هنرمند شاخصی ویژگی تازه‌ای به این سبک موسیقی اضافه می‌کند. با این وجود برخی ویژگی‌ها هستند که کار شناخت سبک موزیک بلوز را از سایر سبک‌های موسیقی ساده‌تر می‌کنند،‌ برای مثال استفاده از تکنیک سؤال و جواب در ترانه‌ها، اما در مجموع باید به این موضوع توجه داشت که سبک موزیک بلوز نتیجه‌ی فرهنگ شفاهی مردمان از چنگ برده‌داری آزاد شده است و به همین دلیل نیز به زحمت آداب و عادتی خاصی به خود می‌گیرد.

سبک موسیقی بلوز و ریشه و تبار موسیقیایی؛

ریشه‌ی بسیاری از ویژگی‌های موسیقیایی سبک بلوز را باید در ریشه و تبار افریقایی هنرمندان این سبک جستجو کنیم. امروزه می‌توان رد سبک بلوز را در آثار معنوی اقوام افریقایی پیدا کرد. زیر مجموعه‌های سبک موسیقی بلوز عبارت‌اند از کانتری بلوز، تگزاس بلوز،‌دلتا و بلوزهای شهری رایج در شیکاگو یا ساحل غربی امریکا.   

سبک موسیقی بلوز و اندوه جاودانه‌ی هنرمندان؛

برخی عقیده دارند ریشه‌ی لغت بلوز در عبارت blue devils به معنای مالیخولیا، حزن و اندوه باشد. لغت blue devils برای اولین مرتبه در نمایش تک‌پرده‌ای در سال 1798 میلادی به کار رفته است. اما از سال 1912 میلادی از لغت بلوز به صورت رسمی برای توصیف موزیک بلوز استفاده می‌شود.

سبک موسیقی بلوز و فرم موسیقیایی؛

فرم اجرا در ژانر بلوز، فرمی تسلسلی است که در این فرم تکرار سطرها و نت‌ها روایت موسیقیایی هر قطعه را به پیش می‌برد. در سال‌های ابتدایی شکل‌گیری موسیقی بلوز، فرم روشنی برای این سبک وجود نداشت و بعد از گذشت دهه‌های اولیه از قرن بیستم بود که بلوز در صورت هم به مانند جان نظم و نسقی نظام‌مند پیدا کرد.

سبک موسیقی بلوز و دوران پیش از جنگ جهانگیر اول؛

تا قبل از آغاز جنگ جهانی اول،‌ بلوز یکی از محبوب‌ترین سبک‌های موسیقی در کشور امریکا به حساب می‌آمد و در دهه‌ی اول قرن بیستم، آهنگ‌های این سبک عموما در فهرست پرفروش‌‎ترین آهنگ‌ها قرار می‌گرفتند. Baby Seals اثر F Seals و Dallas Blues اثر Hart Wand یا The Memphis Blues اثر W.C. Handy اشاره کرد.

سبک موسیقی بلوز و شهرنشینی؛‌

موزیک بلوز در شهرها در مقایسه با اجرای هنرمندان این سبک در مناطق روستایی پیچیده‌تر و مدرن‌تر بود. چرا که  مخاطب این هنرمندان توده‌ی وسیع و متنوع شهرنشین بود و به همین دلیل نیز این هنرمندان مجبور بودند تا از لحاظ زیبایی‌شناسی آثاری ارائه دهند که سلیقه‌ی شنوندگان پرتوقع شهری را برآورده کند و در مقایسه با آثاری که برای مناطق روستایی آماده شده‌اند، پیچیده‌تر باشد.

استیوی وی ران یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان سبک بلوز است که به لطف اجراهای هنرمندانه‌ی خود با ساز گیتار در این سبک، بار دیگر باعث مورد توجه قرار گرفتن ژانر بلوز در دهه‌ی هشتاد میلادی شد. در ادامه می‌توانید ویدئوی یکی از اجراهای این هنرمند را تماشا کنید:‌

برگرفته از وب‌سایت infactcollaborative.com ؛‌