دسته‌ها در ساز گیتار الکتریک با توجه به نحوه اتصال به بدنه bolt-on، set-in يا neck-through توصيف مي‌شوند. دسته هاي set-in در كارخانه به بدنه با چسب متصل مي‌شوند. گفته مي‌شود كه آنها صداي گرم‌تر و پایداری بیشتری دارند. اين نوع اتصال، اتصال سنتي است. لئو فندر در استفاده از دسته‌هاي bolt-on روي گيتارهاي الكتريك براي سهولت تنظيم و تعويض استفاده می‌كرد. سازهاي neck-through دسته و طول ساز را افزايش داده، بطوريكه آن مركز بدنه را تشكيل مي‌دهد و به دليل پایداری طولاني و بويژه محكم بودن، معروف هستند. با وجود اينكه يك دسته set-in مي‌تواند توسط يك سازنده ماهر ساز جدا شود (چسبش باز شود) و يك دسته bolt-on مي‌تواند به راحتي باز شود، تعمير يك طراحي neck-through با توجه به صدمه وارده سخت يا حتي غير ممكن است. از نظر تاريخي سبك bolt-on به دليل راحتي نصب و تنظيم رايج‌تر است. از آنجا كه دسته‌هاي bolt-on مي‌توانند به راحتي جدا شوند كمپاني‌هاي همانند وارموث و مايتي‌مايت براي تعويض دسته‌هاي bolt-on؛ روش‌های خاص خود را دارند. برخي سازها – معروف‌ترين آنها مدلهاي گيبسون- همچنان به استفاده از دسته‌هاي چسبي set-in ادامه مي‌دهند. بدنه‌هاي neck-through به نحوي در گيتار بيس‌ها رايج‌ترند.

مواد مورد استفاده در ساخت دسته‌های ساز گیتار الکتریک (Electric Guitar)؛ 

مواد مورد استفاده در ساخت دسته‌ها بر اساس پايداري و استحكام ابعادي انتخاب مي‌شوند و برخي روي تن (صدا) تأثير مي‌گذارند. چوب‌هاي سخت همانند افرا، ماهون و زبان‌گنجشك ترجيح داده مي‌شوند. دسته و صفحه انگشت‌گذاري مي‌توانند از مواد مختلف ساخته شوند؛ به عنوان مثال ممكن است دسته گيتار از افرا و صفحه انگشت‌گذاري از رزوود (بلسان بنفش) يا ابونيت ساخته شود. در دهه 1970 طراحان شروع به استفاده از مواد دست‌سازی همانند آلياژ آلومينيوم که در ساخت هواپيما استفاده می‌شود، فيبر كربن و ابونول در تولید این نوع گیتار کردند. سازندگان شناخته شده كه از اين مواد غير معمول استفاده كردند عبارتند از جان ولنو، تراويس بين، جئوف گولد و المبيک.

جدا از مزاياي ممكن مهندسي، برخي احساس مي‌كنند كه در رابطه با افزايش قيمت تن‌وودها (چوب‌هاي تن)، مواد مصنوعي ممكن است از نظر اقتصادي مرجح و از نظر محيط زيستي حساس‌تر هستند. با اين وجود، چوب همچنان در توليد سازها رايج هستند گرچه گاهي در كنار آنها از مواد جديد هم استفاده مي‌شود. گيتارهاي ويجير به عنوان مثال، از يك دسته چوبي كه با يك ميله فيبر كربني سبك جاسازي شده در آن به جاي استفاده از ميله فولادي سنگين‌تر معمول يا ميله تنظيم فولادي، تقويت مي‌شوند. دسته‌هاي after-market تماماً از فيبر كربني كه با سازهاي Bolt-on سازگار هستند ساخته شده‌اند. ادعاهايي زيادي مبني بر تأیيد يا رد اين موضوع كه چوب‌ها يا مواد مختلف روي صدای گیتار الكتريك تأثير مي‌گذارند، وجود دارند.      

اشكال مختلفي براي دسته هاي گيتارهاي الكتريك وجود دارد كه به عنوان دسته هاي C، U و V شناخته مي‌شوند. اين امر به شكل مقطع عرضي دسته بر مي‌گردد (بويژه در نزديكي شيطانك). انواع اندازه‌هاي سيم پرده موجود است كه نوازندگان سنتي اغلب پرده‌هاي باريك را مي‌دهند و پرده‌هاي نازك براي نواختن آكوردها بهتر هستند، در حاليكه پرده‌هاي ضخيم به گيتاريست‌هاي ليد اجازه مي‌دهند تا نت‌ها را با سهولت بیشتری بنوازند. يك گيتار الكتريك با دسته تاشو به نام فولداكس توسط روجر سي فيلد براي چت اتكينز ساخته شده بود. گيتارهاي اشتينبرگر دسته‌اي از سازهاي غير بومي، فيبر كربني بدون سردسته كه در عوض كوك روي خرك انجام مي‌شد را توليد كردند.

صفحات انگشت‌گذاری در ساز گیتار الکتریک (Electric Guitar)؛

صفحات انگشت‌گذاري نيز همانند دسته‌ها متفاوت هستند. سطح صفحه انگشت‌گذاري معمولاً يك شعاع مقطعي دارد كه براي جاي‌دهي حركت انگشت در تكنيك‌هاي مختلف نواختن بهينه شده است. شعاع صفحه انگشت‌گذاري معمولاً از تقريباً فلت (يك شعاع خيلي بزرگ) تا شديداً خميده (يك شعاع كوچك) ساخته می‌شوند. به عنوان مثال تلكاستر فندر وينتاژ شعاع كوچكي در حدود 7.25 اينچ دارد برخي سازندگان آزمايشاتي با پروفايل و مواد پرده، طرح بندي پرده، تعداد پرده‌ها و بهينه‌سازي‌هاي صفحه انگشت‌گذاري براي دلايل مختلف امتحان كرده‌اند.

صفحات انگشت‌گذاري حلزوني در حين اجراي لگاتوي سريع ميكروتوناليته قوي اضافه مي‌شوند. پرده‌هاي fanned براي هر سيم يك تنش بهينه نواختن بوجود مي‌آورند و قابلیت موسيقيايي ساز را تقويت مي‌كنند. برخي گيتارها هيچ پرده‌اي ندارند و سايرين همانند گيتلر در مدل سنتي داراي دسته نيستند.