ويهوئلا (Vihuela)، گيتارهاي رنسانس و گيتارهاي باروك داراي صدايي روشن – غني در اورتن‌ها – و دسته سيم‌هايشان (سيم‌هاي دوبل) به صدا يك بافت خيلي خاص مي‌دهد. گيتارهاي اوليه دوران كلاسيك و مدرن (گيتارهاي رمانتيك اوليه) داراي سيم‌هاي تك بودند ولي طراحي‌هايشان و صدادهي آنها هنوز به صورتي است كه این قبیل سازها انرژي تونال را در اوورتن ها دارند (ولي بدون پايه starved)، كه يك تن صميمي روشن مي‌دهد. بعدها در اسپانيا سبك ديگر از موسيقي آغاز شد كه به پايه قوي‌تر كمك كرد. بنابراين گيتارهای مدرن با fan bracing داراي طراحي و صدادهي هستند كه به آنها صدايي بسيار حجيم‌تر با انرژي تونال بيشتر در پايه‌ها مي‌دهد.  

تاریخ رنسانس و گيتار كلاسيک و گیتار اسپانيایی (Classic and Spanish Guitar)؛‌

آهنگسازان دوران رنسانس كه براي گيتار داراي چهار جفت سيم قطعه‌نويسي كردند عبارتند از آلونسو مودارا، ميگوئل د فوئنلانا، آدرين ل روي، گريگوري برايسينگ، گويلائوم د مورلايه و سيمون گولير هستند.

انواع ساز گيتار كلاسيك و گیتار اسپانيايي (Classic and Spanish Guitar) در دوره‌ی رنسانس؛  

گيتار با چهار دسته سيم (چهار جفت سيم)؛

تاریخ باروک و گيتار كلاسيك و گیتار اسپانيايي (Classic and Spanish Guitar)؛‌

برخی آهنگسازان معروف گيتار باروک گاسپر سانز، رابرت د ويسه و فرانشسكو كوربتا هستند.

مثال‌هايي از انواع ساز گيتار كلاسيك و گیتار اسپانيایی (Classic and Spanish Guitar) در دوران باروک؛   

گيتار باروك توسط نيكولاس آلكساندر ووبوام دوم: اين ساز فرانسوي يك طراحي نوعي آن دوران است كه گيتارهاي داراي پنج سيم دوبل و پشت صاف بودند.

گيتار باروك منسوب به ماتئو سلاس: اين ساز ايتاليايي داراي پنج دسته سيم دوتايي و پشت گرد است.

تاریخ كلاسيك و رمانتيك گيتار كلاسيك و گیتار اسپانيايي (Classic and Spanish Guitar)؛‌

تقريباً از 1780 تا 1850 گيتار آهنگسازان و نوازندگان متعددي داشته است كه عبارتند از:

هكتور برليوز در نوجواني گيتار را مطالعه كرد، فرانز شوبرت حداقل دو گيتار داشت و براي ساز نوشت. لودويك بتهون بعد از شنيدن نواختن گيتار جولياني نظر داد كه «ساز به خودي خود يك اركستراي مينياتور است». نيوكولو پاگاني (Niccolo Paganini) يكي از اساتيد متبحر گيتار و آهنگسازانی محسوب می‌شود.  

فرانسيسكو تارگا (Francisco Tarrega) و گيتار كلاسيك و گیتار اسپانيايي (Classic and Spanish Guitar)؛

گيتاريست و آهنگساز فرانسيسكو تارگا (Francisco Tarrega) يكي از هنرمندان متبحر و معلمان بزرگ گيتار است و به عنوان پدر موسيقي گيتار كلاسيك مدرن شناخته مي‌شود. به عنوان استاد گيتار در هنرستان هنرهاي زيبا مادريد و بارسلونا، او بسياري از عناصر تكنيك كلاسيك و مدرن را تعريف كرد و اهميت گيتار را در سنت موسيقي كلاسيك افزايش داد.

دوران مدرن و گيتار كلاسيك و گیتار اسپانيايي (Classic and Spanish Guitar)؛‌

در آغاز دهه 1920، آندرياس سگوويا گيتار را با سفرهايش و صفحات گرامافون اوليه رواج داد. سگوويا با آهنگسازان مختلفی با هدف گسترش رپرتوار گيتار با موسيقي جديد همكاري كرد. تور امريكاي جنوبي سگوويا، علاقه عمومي به گيتار را دوباره احيا كرد و افزايش شنوندگان موسيقي گيتار مانوئل پانس و هيتور ويلا-لوبوس كمك كرد. آهنگسازان مشهور الكساندر تاسمن و ماريو كاستلنوو-تادسكو توسط سگوويا به نوشتن قطعات جديدي براي گيتار گماشته شدند. لوئيز بونفا  سبكهاي موسيقي محبوب برزيلي همانند بوا نوا را كه اخيراً با اقبال عمومي مواجه شده است را رايج ساخت.         

موسيقي جديد – آوانت گارد و گيتار كلاسيك و گیتار اسپانيايي (Classic and Spanish Guitar)؛‌

رپرتوار گيتار كلاسيك همچنين شامل كارهاي مدرن است كه گاهي اوقات با عنوان «موسيقي جديد» شناخته مي شود؛‌ همانند تغييرات اليوت كارتر، كريستوبال هالفتر كودكس يك در سبک نواختن گیتار؛‌

اين نوع رپرتوار معمولاً توسط گيتاريست‌هايي كه بطور خاص انتخاب مي‌شوند تا لحنی آوانت- گارد در اجراهايشان تمركز داشته باشند.

سیر تکامل گيتار كلاسيك و گیتار اسپانيايي (Classic and Spanish Guitar)؛‌  

تكامل گيتار كلاسيك و رپرتوار آن بيش از چهار قرن بطول انجاميده است. اين ساز تاريخچه‌اي دارد و با تأثير از سازهاي اوليه همانند لوت، ويهولا و گيتار باروك ساخته شده است. آخرين گيتاريستي كه پا جاي پاي سگوويا گذاشت جولين بريم بود. ميگوئل ليوبت، اندرس سگوويا و جولين بريم، سه نوازنده قرن بيستمی بودند. البته بايد توجه داشت كه امروزه گيتاريست‌هاي متبحر زيادي وجود دارند ولي هيچ كدام شخصيت ممتازي در تن و سبك همانند ليوبت، سگوويا و بريكم نبودند. و این موضوع در تمامي انواع سازها، نه تنها فقط ساز گيتار صادق بود.

گيتار كلاسيك و گیتار اسپانيايي (Classic and Spanish Guitar) و ساز ويهوئلا؛‌

تاريخچه مكتوب گيتار كلاسيك به اوايل قرن شانزدهم برمي‌گردد كه در آن دوران ساز ويهوئلا در اسپانيا توليد شد. در حاليكه بعدها لوت در ساير نقاط اروپا رايج شد اسپانيولي‌ها به دليل مرتبط بودن اقوام خارجی با اين ساز آن را بكار نگرفتند. در عوض ويهوئلاي شبيه لوت با دو سيم بيشتر كه به آن دامنه صدايي و پيچيدگي بيشتر مي‌دهند، ساخته ساخته شد.

گيتار كلاسيك و گیتار اسپانيايي (Classic and Spanish Guitar) و تاریخچه‌ی گیتار در طي دوران موسيقي كلاسيك؛  

اعتقاد بر اين است كه اولين گيتار شش سيمه در سال 1779 میلادی توسط گائتانو ويناچيا در ناپل ايتاليا ساخته شد؛ با اين وجود تاريخ حک شده روي این ساز كمي مبهم است. خانواده سازنده سازها ويناچيا براي توليد و ساخت ماندولين معروف هستند. اين گيتار امتحان شده است و نشانه‌هايي از اصلاحاتي در گيتار با دو جفت سيم در آن ديده نمي‌شود. اعتبار گيتارهايي كه ادعا مي‌شود قبل از دهه 1790 ساخته شده‌اند، اغلب جاي سؤال دارد. اين مورد همچنين بستگي به زماني كه روش شش سيمه مورتي (Moretti) در سال 1792 ظاهر شد، دارد.       

گيتار كلاسيك و گیتار اسپانيايي (Classic and Spanish Guitar) در دوران معاصر؛

گاهي اوقات گيتارهاي معاصر از طراحي هاي گرگ اسمال من است كه جايگزين fan braces با بريس‌هاي بسيار سبك‌تر متصل به پشت صفحه صدا با فيبر كربني شده است. بريس بالسا يك الگوي گره مانند داشته و اجازه مي‌دهد كه صفحه صدا بسيار نازكتر و مدهاي ارتعاشي بيشتري را پشتيباني كند. اين امر منجر به حجم بيشتر صدا و ماندگاري  طولاني‌تر شده ولي با توناليته ظريف صداي اسپانيايي سازگار است. بطور سنتي سازندگان ساز، گيتارهايي در قيمت‌هاي مختلف مي‌سازند، بطور عمده بر اساس نوع مواد و مقدار تزئينات استفاده شده تا گيتار را براي تمامي طبقات اجتماعي اسپانيا فراهم كنند ارزان‌ترين گيتارها اغلب سازهايي ساده و اوليه بودند كه از چوب‌هايي نه چندان ارزان همانند درخت سرو ساخته مي‌شدند. آنتونيو د تارس يكي از مشهورترين سازندگان ساز بين گيتار فلامنكو و كلاسيك فرقي قائل نشد. تنها بعد از آندرس سگوويا و ساير موسيقي گيتار كلاسيك معروف اين تمايز ايجاد شد.