ترومبون تنور، همانند باس ترومبون از يك اسلايد براي تغيير زير و بمي استفاده مي‌كند. اين امر قابليت نواختن آن را در هر زير و بمي، در يك محدوده متغير بي‌نهايت، مابين اولين يا نزديك‌ترين مكان و هفتمين يا دورترين مكان مي‌دهد. ترمبون يك ساز با زير و بمي كنسرت است و قابليت بيشترين زير و بمي بدون اشتباه را در ميان بسياري از سازهاي بادي دارد. در گستره محدوده صدايي ترومبون، محدوده ديناميك يكنواخت است و به آهنگساز اطميناني از تعادل اين ساز مي‌دهد، مهم نيست كه ترومبون‌ها چگونه به صدا در مي‌آيند يا نت‌نويسي مي‌شوند. ترومبون يك كيفيت صدايي طنين‌انداز و كامل دارد و هنگاميكه ترومبون‌ها به نرمي نوشته مي‌شوند تقريباً به جاي صداي آرام و دلنشين يك صداي هورن مانند توليد مي‌كند. در انتهاي ديگر گام ديناميك، ترومبون هنگاميكه به بلندي نوشته مي‌شود، مي‌تواند به طور شفاف روي بقيه سازهاي اركستر شنيده شود و حتي از ترومپت نيز پيشي بگيرد. ترمبون سازي بسيار قوي است هنگاميكه بدون از دست دادن يكپارچگي صدا يا پايداري توليد صدا. نت نويسي براي ترومبون براي اهنگساز آسان است، چرا كه به خوبي بالانس مي‌كنند، بدون اينكه تا درجه تشديد ناهماهنگي آوايي به پیش بروند، اين در تضاد مستقيم با هورن ها است كه هنگاميكه در زير و بمي پائين و نزديك به يكديگر از نظر هارموني نوشته مي شوند، سريعاً صدايي تيره به خود مي گيرد بنابراين آهنگساز ممكن است بخواهد از ترومبون‌ها به عنوان جايگزين استفاده كند اگر پاساژهاي كوتاه، مدنظر باشد.

نوازندگی ساز ترومبون (Trombone) به همراه ساز هورن؛‌

ترومبون به خوبي با هورن‌ها بالانس مي‌شود، حتي در اين مورد بهتر از ترومپت ها است و به خوبي با سازهاي بادي و تركيب سازهاي بادي چوبي و برنجي قرار مي‌گيرد. به عنوان عضو تنور در خانواده سازهاي برنجي، ترومبون از يك پايه محكم برخوردار است.

هنگاميكه ترمبون در محدوده صدايي بالاتر قرار دارد، با توجه به زير و بمي‌هاي نزديك‌تر در محدوده صدايي هارمونيك، مكان‌هاي اسلايد نزديك يكديگر هستند كه نوازنده را براي اجراي سريع تغييرات زير و بمي قادر مي‌سازد روي يك محدوده صدايي نسبتاً آراسته حرکت کند.

ساز ترومبون (Trombone) و باس ترومبون؛‌

باس ترومبون تمامي ويژگي‌هاي ترومبون تنور كه در بالا توصيف مي‌شوند با تني (صدايي) تيره‌تر به دليل محفظه داخلي استوانه‌اي بزرگ‌تر دارد. اين ساز محدوده صدايي يكسان با تنور ترومبون دارد و مي‌تواند به ميزان بيشتري نسبت به تنور در زير و بمي پائين برود، بنابراين restها و break‌ها در پاساژ بايد بطور دقيق فاصله‌بندي شود. باس ترومبون احتمالاً معروف‌ترين ترومبون از نظر قدرت، كيفيت برجسته تن‌هاي پدال است و اين ساز بطور گسترده توسط آهنگسازان در زمان گذشته و حاضر استفاده مي‌شود، ولي باس ترومبون در دستان نوازندگان ماهر قادر به توليد نت‌هاي پدال نرم و پايدار نيز مي‌باشد كه يك انتخاب تونل اضافه‌تر به هورن‌های دوبل می‌دهد.