درامز كنگا روي نت‌هاي مختلفي قابل كوك كردن است. درامز اصيل با تنظيم گره‌ها و طناب‌هاي تنش (كشش) روي سر درام يا در قسمتی كه سرهاي درام به بالاي ديواره ميخ يا پونز شده‌اند با گرم كردن و با دقت زياد سر درام آماده‌ی نواختن می‌شود. كنگاهاي مدرن از يك سيستم پيچ و مهره (ميله) سر استفاده مي‌كنند كه كوك كردن (يا از كوك خارج كردن) آنها را ساده تر مي سازد. اين نوع كوك مدرن كنگا منسوب به كارلوس پاتاتو والدس () يكي از نوازندگان معروف كنگا است. همانطور كه ذكر شد نامگذاري اين نوع درامز متنوع است. در اينجا از سيستم نامگذاري استفاده مي‌شود كه تركيبي از نام‌ها قبلی به همراه نام‌گذاري‌هايي است كه اكنون سازندگان كنگا بكار مي‌برند. درامز به ترتيب از بزرگترين به كوچكترين نواخته می‌شود و اندازه سر درام ها به ميزان قابل توجهي توسط سازندگان، مدل و سبك متفاوت است.

سوپرتومبا كه مي تواند تا 36 سانتي‌متر باشد؛

تومبا معمولاً بين 31 تا 32 سانتی‌متر؛  

كنگا معمولاً بين 30 تا 31 سانتی‌متر؛

كوئينتو معمولاً در حدود 28 سانتي‌متر؛‌

ريكوئينتو كوچكتر از 25 سانتي‌متر؛‌

ريكاردو به كوچكي 23 سانتي‌متر. از آنجا كه اين نوع درام معمولاً به صورت آويخته شده با كمك تسمه‌هاي روي شانه نواخته م‌ شود به ميزان قابل توجهي كوتاه‌تر و باريك‌تر از كنگاي سنتي است.

كنگاس يكي از سازهاي پركاشن است كه روي هيچ نت خاصي در مجموعه پركاسيو خالص كوك نمي‌شود. با اين وجود با استفاده از ابزارها (سازهاي) هارمونيك ممكن است روي نت‌هاي خاصي كوك شوند.

كنگاس غالباً با استفاده از تن باز كوك مي‌شوند. بطور كلي نت خاص بستگي به ساخت، مدل، اندازه درام كنگا دارد. درام بايد كوك شود تا تن باس رزونانس كند، تن باز زنگ بزند و تن اسلپ در ميكس موسيقي نفوذ كند. اگر كوك خيلي شل باشد تن‌هاي باس و اسلپ صدايي نرم و شل و ول توليد مي‌كنند اگر خيلي سفت باشد درامز صدايي غير طبيعي و محدود ايجاد مي‌كند.

در يك درام تك سفت كردن درام تا جایيكه صدايي خوشايند توليد كند و سپس كمي بيشتر سفت كردن تا به زير و بمي مورد نظر برسيم. بسيار مهم است كه از يكنواختي كوك در اطراف سر درام مطمئن باشيم، كه اين مورد را مي‌توان با قرار دادن يك پد انگشت در مركز سر و ضربه زدن به سر نزديك لبه بالاي هر  ميله (تيرك-lug) چك كرد تا هر تغيير را شناسايي و در صورت لزوم تنظيم دوباره انجام شود. استحکام يكنواخت به صداي مناسب درام كمك خواهد كرد.

نكته مهم ديگر اين است كه تنش يا كشش سر به مقدار زيادي روي راحتي يا عدم راحتي نوازنده تأثير مي‌گذارد و عموماً يك سر درام شل‌تر بيشتر از يك سر درام سفت و سخت به دست آسیب می‌زند چرا كه سر شل‌تر درام حالت ارتجاعي كمتر و اثر خفه‌كنندگي بيشتري دارد (بنابراين احتمال كوفتگي مفاصل و استخوان‌ها در نواختن سرزنده و فعال بيشتر است. همچنين ايجاد يك تن اسلپ خشك (ترد) نيز روي يك سر شل درام تقريباً غير ممكن است. در هنگام كوك اين رزونانس مي‌توان با خواندن يا نواختن نت‌هاي بلند نزديك محل باز كردن درام (كه اين امر درباره هر نوع درامي درست است) و توجه به اينكه كدام زير و بمي كندتر از بین می‌رود كه مي‌تواند فركانس پايه (تشديد) يا يكي از اورتن‌ها باشد.  

هنگاميكه دو درام يا بيشتر مورد استفاده قرار مي‌گيرند، ممكن است با توجه به اينكه كدام نت‌ها انتخاب مي‌شوند كوك به صورت‌هاي مختلفي انجام شود. با اين وجود كوك مابين يا در هنگام آهنگسازي در حين اجراي زنده نادر است. با تنها دو درام متداول است كه دو درام يك چهارم كامل از هم جدا كوك شوند، همانطور كه در موسيقي كلاسيك غربي نيز براي تيمپاني رايج است. داشتن سه درام (معمولاً تومبا، كنگا و كوئينتو) امكان سعي و خطا و امتحان كردن كوك‌هاي مختلف توسط هر نوازنده وجود دارد. برخي نوازندگان كنگا دوست دارند از تناوب‌های آكورد ماژور (به عنوان مثال F A C) استفاده كنند، برخي از اينورژن دوم آكورد ماژور (به عنوان مثال G C E) استفاده مي‌كنند و برخي يك دوم ماژور دوم مابين كوئينتو و كنگا را با يك چهارم كامل آن به تومبا را ترجيح مي‌دهند. رائول ركو از سانتانا اغلب پنج درامز كنگا را مي‌نوازد. آنها را روي يك نت مشخص كوك مي‌كند.

سایر مقالات

معرفی ساز کنگا به همراه چند قطعه زیبا