باگل (bugle) يكی از ساده‌ترين سازهای برنجی است كه هيچگونه دريچه يا ساير  وسايل تغيير زير و بمی ندارد. تمام كنترل زير و بمی با تغيير  لب زنی (embouchure  يا lipping) انجام میشود. در نتيجه، Buggle به نت‌های سری های هارمونيک محدود میشود و تنها پنج نت را مینوازد. اين نت‌ها به عنوان گام باگل شناخته میشوند.

تاریخچه ساز باگل (Buggle)؛‌

باگل از سازهاي اوليه موسيقي يا سازهاي ارتباطي كه از شاخ‌هاي حيوانات ساخته شده‌اند. كلمه باگل در انگليسي (bugle) از واژه لاتين buculus به معناي گاو نر گرفته شده است. اولين باگل‌ها داراي مارپيچ-معمولاً يك مارپيچ دوبل ولي انواع با مارپيچ تك يا سه مارپيچ هم وجود دارند- مشابه با هورن مدرن و براي برقراري ارتباط و صدا كردن در شكار و به عنوان ابزاري براي اخطار يا خبر دادن براي مربيان (همانند بوق اتوموبيل‌هاي امروزي) استفاده مي‌شدند. سازهاي مشابه و ماقبل Buggle شامل هورن پست  (post horn)، هورن پلس (Pless horn) يا هورن پرينس پاس (Prince Pless horn) و‌هورن باگل هستند. ارتش رم قديم نيز از بوچينا (buccina) استفاده می‌کرده است.

اولين استفاده رسمي از Buggle برنجي به عنوان وسيله علامت و خبر دادن نظامي Halbmondbläser يا Buggleهلالي شكل بود كه در هانوور در 1758 استفاده مي‌شد. اين ساز به شكل U (دليل نامگذاري) و به راحتي با بندهايي كه متصل به دهانه و قسمت بل ساز روي شانه قرار مي‌گرفت. اولين بار اين ساز در انگلستان در 1764 رايج شد كه به تدريج استفاده از آن در هنگ پياده ارتش رايج شد. سواره نظام در قرن 18ام معمولاً از يك Buggle استاندارد استفاده نكرد ولي در عوض از يك ترومپت اوليه استفاده مي‌كرد كه ممكن است با باگل امروزي اشتباه شود، با توجه به اينكه اين نوع Buggle فاقد كليدها و دريچه‌ها است، ولي يك تخت‌شدگي تدريجي و بل كوچكتري دارد، صدايي توليد مي‌كند كه در فاصله نزديك صداي آن قابل شنيدن است ولي در فواصل طولاني قدرت كمتري دارد.        

باگل عمدتاً در موارد نظامي و پيش‌آهنگي استفاده مي‌شود كه صداي Buggle براي خبر دادن درباره‌ی كارهاي روزانه كمپ مورد استفاده قرار مي‌گيرد. از نظر تاريخي Buggle در سواره نظام براي انتقال دستورها از افسران به سربازان در طي جنگ‌ها استفاده مي‌شد. اين سازها براي جمع كردن رهبران و دادن دستورات نظامي به كمپ مورد استفاده قرار مي‌گرفت. همچنين اين ساز در گروه‌های پیشاهنگی نيز استفاده مي‌شود.

در برخي هنگ‌هاي پياده‌نظام همانند رايفل در ارتش انگلستان از اين ساز براي مقاصد تشريفاتي و نمادين استفاده مي‌شود. در موقعیت‌های دیگر از اين ساز به عنوان علامتي براي صلح در هنگام تسليم شدن نیز استفاده شده است.      

انواع مختلف ساز باگل (Buggle)؛‌

انواع مختلف ساز Buggle عبارتند از:

• سوپرانو باگل (زير و بمي بالا)؛‌

• آلتو باگل (زير و بمي ميانه)؛‌

• باريتون باگل (زير و بمي تنور)؛‌

• باگل كنترباس (زير و بمي باس)؛‌

گاهي اوقات به اشتباه كورنت به عنوان نسخه دريچه‌دار Buggle در نظر گرفته مي‌شود، اگرچه اين ساز از كورنت فرانسوي پست هورن و cor de chasse كه سازي ديگر براي علامت دادن است گرفته شده است. انواع مختلف ساز Buggle در قرن نوزدهم برپايه باگل استاندارد شامل Buggle هاي كليددار و دريچه‌دار است. باگل‌هاي كليددار در قرن نوزدهم در انگلستان اختراع شدند كه يكي از آنها رويال كنت Buggle است كه توسط جوزف هاليدي در 1811 اختراع شد. اين Buggle تا تقريباً 1850 بسيار رايج و داراي استفاده گسترده بود. به عنوان مثال در كارهاي ريچارد ويليس، رهبر اركستری که در آكادمي نظامي ايالات متحده در وست پوينت به کار مشغول است. استفاده از Buggle به دليل اختراع كورنت دريچه‌دار منسوخ شد. سازهاي مدرن كه به عنوان Buggle طبقه‌بندي مي شوند اغلب دريچه‌دار هستند.