موسيقی هاوس به دسته‌ی بزرگي از سبک های موسيقی الكترونیک اطلاق مي‌شود كه در اوايل دهه‌ی 1980 میلادی با الهام از سبك ديسكو بوجود آمد. 

موقعيت مكانی سبک موسیقی هاوس؛

آمريكا به خصوص شهر شيكاگو به عنوان موطن اصلی ژانر موسیقی هاوس شناخته می‌شود.

سازهای مهم سبک موسیقی هاوس؛

تقریبا از تمامی سازهای الکترونیک در ژانر موسیقی هاوس استفاده می‌شود.

هنرمندان معروف سبک موسیقی هاوس؛

آويچی (Avicii)، ديويد گوئتا (David Guetta)، ديدمائو (deadmau)، هاوس مافيا سوئدي (Swedish House Mafia)، فرانكي ناكلز (Frankie Knuckles)، افروجك (Afrojack)، هاردول (Hardwell)، دفت پانك (Daft Punk)، كلاود ون استروك (Claude Von Sroke)، بني بناسي (Benny Benassi)، زد (Zedd)، ولفگانگ گارتنر (Wolfgang Gartner)، دني تناگليا (Danny Tenaglia)، اريك موريلو (Erick Morillo)، ساشا (Sasha).

شاخصه‌های اصلی سبک موسیقی هاوس؛  

ژانر موسیقی هاوس گروه گسترده‌ای از سبک های موسيقی الكترونيک را دربر می گيرد. هر يک از زير‍ ژانرهاي متعدد هاوس، انواع مختلف صداها و تأثيرات را بكار مي‌گيرند و عموماً قالب ريتم‌هاي 4/4 درام ماشين با ضربه (kick) روي هر بيت را دنبال مي‌كنند. اين شامل اصوات تركيبي پر احساس ديپ هاوس (deep house) تا سينت‌هاي هارد هاوس (hard house) تا احساس آرامش و اتمسفريك امبينت هاوس (ambient house) تا وز وز فركانس پائين الكترو هاوس (electro house) مي‌شود. ساير جنبه‌هاي موسيقيايي مشترك شامل استفاده‌ی زياد از تكرارها، خطوط باس تركيبي، سمپلرها، هاي هت (hi hats)، اسنير (snare) و كف زدن (clap) است.      

ساختار ترانه‌ها در موسيقي هاوس معمولاً شامل يك مقدمه، ترجيع بند (chorus)، قسمت‌هاي نظمي (verse) مختلف، يك قسمت مياني و يك قسمت انتهايي (outro) است. «درام بيت» يكي از عناصر اساسی در داخل ژانر است و همواره توسط يك درام ماشين توليد میشود.

موسیقی هاوس اغلب روی لوپ‌هاي سنگين باس كه توسط يك سينتي‌سايزر و يا از سمپل‌هايي از ترانه‌هاي ديسكو يا فانك توليد مي‌شوند. تمپوی بيشتر ترانه‌هاي هاوس بين 118 تا 135 بايت بر دقيقه است. موسيقی هاوس در اوايل دهه 1980 رشد كرد. بعد از اينكه ديسكو رايج شد برخي دي‌جي‌ها موسيقي ديسكو را به نحوي كه كمتر پاپ‌گرا باشد، تغيير دادند. بيت بيشتر مكانيكي شد و باس گرووها (bass groove) عميق‌تر شد، در حاليكه عناصري از موسيقي الكترونيك پاپ، لاتين سول (Latin soul)، داب رگه (dub reggae)، رپ (rap) و جز (jazz) روي بيت چهار-چهار بدون تغيير و تكراري استفاده شد. در نتيجه موسيقي كاملاً اينسترومنتال شد و  عموماً ملودي‌هاي بدون كلام توسط ووكاليست‌هاي زن خوانده میشد.       

ژانرهای زير مجموعه سبک موسیقی هاوس ؛‌

الكترو هاوس (electro house)، تك هاوس (tech house)، اسيد هاوس (acid house)، ديپ هاوس (deep house).

ریشه‌های سبک موسیقی هاوس و شهر شیکاگو؛‌

شهر شیکاگو به عنوان موطن اصلی سبک موسیقی هاوس شناخته می‌شود. در واقع برای موسیقی هاوس، ‌قصه از سال 1977 میلادی شروع می‌شود. در سال‌هایی که سبک موسیقی دیسکو آخرین نفس‌های خود را می‌کشید و فضا برای عرض اندام موسیقی پانک،‌هر روز بیش‌تر از گذشته آماده می‌شد. در چنین زمانه‌ای بود که آهنگساز شیکاگوییFrankie Knuckles با ترکیب سینت، پاپ، دیسکوی کلاسیک و موسیقی الکترونیک اروپایی،‌ این ترکیب عجیب اما شنیدنی از سبک‌های مختلف موسیقی در کنار هم باعث شد سبک تازه‌ای در موسیقی شکل بگیرد که سبک موسیقی هاوس نامیده شد. چرا که آهنگ‌های سبک هاوس برای اولین بار در باشگاهی در شهر شیکاگو نواخته می‌شد که Warehouse نام داشت.

سبک موسیقی هاوس و فراز و فرود سبک موسیقی دیسکو؛

موسیقی دیسکو در دوران حیات خود فراز و فرودهای زیادی را پشت سر گذاشت،‌ اما شاید مهم‌ترین تآثیر سبک موسیقی دیسکو در تاریخ موسیقی فراهم آوردن زمینه‌ی مناسب برای شکل‌گیری سبک موسیقی هاوس بود. شاید در این میان قطعه‌ی I Feel Love  از Donna Summer نقش کلیدی ایفا کرده است.

سبک موسیقی هاوس و سبک دیسکو Hi-NRG ؛‌

Hi-NRG از جمله زیرمجموعه‌های سبک دیسکو است که ضرباهنگ تندی دارد و با تمپوی 120 تا 140 بیت در هر دقیقه نواخته می‌شود. سینتی سایزر و درام ماشین از جمله سازهایی هستند که برای نواختن این سبک پر شر و شور استفاده می‌شوند. در این سبک شاهد هستیم که موسیقی مشهور به دیسکو که بیشتر یا ویژگی‌های شوخ و شنگ آن شناخته می‌شود، اروپایی می‌شود و به لطف محوری شدن سینتی سایزر صداهای تازه‌ای از سبک دیسکو شنیده شد. صداهایی گوش‌های مخاطبان را برای پذیرش سبک هاوس آماده‌تر کرد.

سبک موسیقی هاوس و سبک ایتالو-دیسکو Italo-Disco ؛‌

در همین سال‌ها در کشور ایتالیا سبک موسیقی دیسکو تحول تازه‌ای را پشت سر می‌گذاشت و از همنوازی وکال با ساز درام بیت به کرات در قطعات خود استفاده می‌کرد. در این قطعات صداهای اینسترومنتال تحول انقلابی را ایجاد می‌کردند و از ظرفیت‌های تازه‌ای رونمایی می‌کردند که تنها با اتکا به سبک دیسکو در دسترس نبودند. از جمله قطعات معروف این سبک می‌توان به Dirty Talk،‌ Doctor’s Cat “Feel The Drive” و Mr. Flagio’s “Take a Chance” اشاره کرد.

سبک موسیقی هاوس و سبک Electro Funk ؛‌

سبک الکترو فانک با ترکیب موسیقی الکترونیک با دیسکو تعریف تازه‌ای از آن چه ویژگی Funk خوانده می‌شود، ارائه داد. از جمله آهنگ‌های کلاسیک این سبک می‌توان به Planet Rock اشاره کرد. البته این سبک عمر زیادی نداشت و به تدریج با هیپ هاپ جایگزین شد. اما نوآوری‌های عرضه شده همراه با سبک Electro Funk تدثیر چشمگیری در شکل‌گیری موسیقی هاوس داشت.

سبک موسیقی هاوس و دهه‌ی 90 میلادی؛

موسیقی هاوس در سال 1990 میلادی و با عرضه‌ی آهنگ Vogue از مدونا به صورت رسمی به بازار موسیقی‌های پرطرفدار معرفی شد. با انتشار این آهنگ تز مدونا، سبک موسیقی هاوس جهانی شد و از گردهمایی‌های شهرهای امریکا به فرانسه و انگلستان و توکیو رسید. نکته‌ی جالب در مورد مهاجرت سبک موسیقی هاوس از امریکا به انگلستان این مسأله بود که نوازندگان انگلیسی تعریف خاص خود را از سبک موسیقی هاوس ارائه کردند و با اضافه کردن ویژگی‌های امبینت به این سبک جان تازه‌ای بخشیدند.

سبک موسیقی هاوس در فرانسه را به خوبی می‌توان با آثاری که از سوی گروه دفت پانک Daft Punk عرضه می‌شوند، شناسایی کرد. به طور کلی می‌توان گفت سبک موسیقی هاوس در کشور فرانسه بیشتر از اکریکا و انگلستان تحت تأثیر سنت‌های کلاسیک دیسکو است و این فیلترها و افکت‌های صوتی است که رنگی فرانسوی به آن می‌بخشد.

سبک موسیقی هاوس و همنشینی با سبک پاپ؛‌

موسیقی هاوس از شروع فروتنانه‌ی خود در سال 1977 میلادی راه درازی را پیموده است تا امروز به جایگاهی برسد که پا به پای سبک پاپ در میان مخاطبان عادی، طرفداران زیادی پیدا کرده است و امروزه دیگر نمی‌توان سبک هاوس را مختص به گروه یا سبک زندگی خاصی تلقی کرد و این ژانر موسیقی نیز جزو آن دسته از سبک‌هایی طبقه‌بندی می‌شود که جای خود را در میان سبک‌های مختلف موسیقی عامه‌پسند پیدا کرده است.

شما در مورد سبک موسیقی هاوس چه نظری دارید؟‌نظرات خود را در مورد این سبک موسیقی از طریق شبکه‌های اجتماعی سایت ملودایو با ما در میان بگذارید.

برگرفته از وب‌سایت soundontime.com ؛