چيل اوت (chill out) يكي از ‍‍‍‍‍‍‍ زير مجموعه‌هاي ‍ ژانر موسيقي الكترونيك است كه گستره اي از سبك‌هاي متعدد موسيقي الكترونيك با سبكي دلپذير و بيت‌هاي ميد تمپو (تمپوي ميانه)را در بر مي‌گيرد. كلمه چيل از يك كلمه عاميانه انگليسي به معناي تمدد اعصاب و آرامش گرفته شده است. اين نوع موسيقي اولين بار اوايل و اواسط دهه 1990 پديد آمد. از هنرمندان به نام اين سبك مي توان به موبي (Mobi)، اير (Air)، پائول كالكبرنر (Paul Kalkbrenner) و مون بوتيكا (Moonbootica) اشاره كرد.

ساير ژانرهای مرتبط با چيل اوت عبارتند از امبينت (ambient)، تريپ هاپ (trip hop)، نيو جاز (nu jazz)، امبينت هاوس (ambient house) و داون تمپو (down tempo). همچنين گاهي اوقات لانج (lounge) يكي ديگر از زير مجموعه‌هاي ژانر الكترونيك نيز جز مجموعه چيل اوت در نظر گرفته مي‌شود. اصطلاح چيل اوت معادل با اصطلاحات رايج امروزي «اسموس الكترونيكا» و «سافت تكنو» در نظر گرفت مي‌شود.

سبک موسیقی (ژانر) چيل اوت chill out تبار و ریشه‌ها؛‌

در اوايل دهه 1990 میلادی برخي تهيه‌كنندگان موسيقي با آهسته كردن بيت‌ها و بكارگيري سينت‌ها (synths) و سمپلرها،  ساند اسكيپ‌هاي ملوديك (melodic soundscapes) خلق كردندكه اين سبك موسيقي به عنوان سبكي پيشرو براي چيل اوت و ترانس قلمداد مي شود. مثالهاي تجاري از اين نوع شامل KFL با  3am Eternal كه در ژانويه 1991 میلادی به صدر جداول آهنگ‌هاي انگلستان راه يافت همچنين The Orb's Little Fluffy Clouds كه در 1990 منتشر شد.  تا سال‌هاي 1992 -1993 میلادی هنرمنداني همچون اورب (Orb) موسيقي‌هاي آرامش بخش تري از اين سبك همانند Blue Room توليد كردند.  برخي تهيه كنندگان اين ايده را گسترش دادند و بيت‌هاي مجموع را حذف كردند و بيشتر روي  بافت‌هاي الكترونيكي ميني‌مال متمركز شدند و به اين ترتيب  اين موسيقي نسخه مدرن «امبينت» گرديد.

امبينت اصطلاحي است كه در دهه 1970 براي توصيف موسيقي مينيمال و متفرقه در پيش زمينه استفاده مي گرديد.  

شماري از موسيقي‌هاي تلفيقي با كلمه چيل اوت در عنوانشان در اواسط دهه 1990 میلادی و پس از آن به وجود آمد كه به پايه گذاري ژانرهايي بسيار نزديك به داون تمپو (downtempo) و تريپ هاپ (trip hop) كمك كرد كه بوي‍ژه در اوايل دهه 2000 انواع تمپوهاي آهسته‌تر از هاوس ميوزيك (house music)، نو جاز (nu-jazz)، ساي بينت (psybient)، لانج ميوزيك (loung music)  با تقريباً 80 تا 110 بيت بر دقيقه پديد آمدند.

‍ ژانر چيل اوت همچنين شامل فرم‌هايي از ترنس ميوزيك (trance music)، امبينت ميوزيك (ambient musics) است و اين ژانر، ‍ ژانر قديمي بالريائيك بيت (Balearic Beat) را نيز تماماً در بر مي‌گيرد، اگرچه اين اصطلاح هنوز نيز به جاي چيل اوت استفاده مي‌شود.

چيل اوت عموما تونال، آرامش‌بخش همراه با القاي حس استراحت است. هدف از اين موسيقي عموما شنيدن، آرامش و راحتي است به همين دليل طيف گسترده‌اي از مخاطبان جذب اين موسيقي شدند.

سبک موسیقی (ژانر) چيل اوت عناصر این ژانر؛

براي ارتقاء اتمسفر در موسيقي چيل اوت از پدها استفاده مي‌شود. فركانس‌هاي بالا معمولاً دست نخورده باقي مانده به جاي اينكه از فشرده ساز (compressor) استفاده شود. باس‌ها معمولاً تركيب مي‌شوند و سازهاي زهي به تدريج تكامل مي‌يابند.

در آستانه سال 2000 میلادی كمپاني‌هاي ضبط موسیقي در جستجوي ايده‌اي برتر براي ارائه به بازار به اين سبك همگرا رو آوردند و تا سال 2001 انواع مختلف موسيقي‌هاي تلفيقي چيل اوت در فروشگاه‌هاي خياباني ظاهر شد كه دربردارنده تركيبي از امبينت، داون تمپو، اينسترومنتال الكترونيكا و تريپ هاپ با تصاويري از سواحل و غروب آفتاب بود.

تا اواخر دهه 2000 میلادی عناصر بكار گرفته شده در تلفيق موسيقي چيل اوت از گوناگوني بيشتر برخوردار شد و چيل اوت مرجعي براي هر موسيقي داون تمپو معاصر شد. در طي دهه اخير عناصري از تريپ هاوس، اينسترومنال الكترونيكا و ترنس نيز در موسيقي پاپ مدرن بكار گرفته شد همانند درام‌هاي با تمپوي پائين، پدهاي تركيبي، آرپ‍جيو (arpeggios)، گيتار آكوستيك و سازهاي زهي (استرينگز) و موسيقي پس زمينه بسياري از ترك‌هاي داون تمپوي معاصر نيز مي‌توانند با ژانر چيل اوت همخواني دارد. در دهه اخير توسعه موسيقي چيل اوت تداوم يافته و سمت و سوهاي جديد پيدا كرده است بطوريكه  اين نوع موسيقي از ژانرهاي لانج و جاز نيز تأثير گرفته است. مثال خيلي خوب از موسيقي‌هاي چيل اوت معاصر در سري تلفيقي چيل اوت لانج،  بن مينوت (Ben Mynott) ديده مي‌شود.