سر دسته (head stock)؛ 

سر دسته گيتار (با توجه به نوع گيتار) معمولاً يك قطعه مستطيلي كه كليدهاي تنظيم يا كوك گيتار را نگه مي‌دارد. سيم‌هاي گيتار دور سر گوشي‌ها پيچيده مي‌شوند. با چرخاندن اين گوشي‌ها سيم‌ها را سفت و در جاي خودشان نگه مي‌دارند، بنابراين با چرخاندن اين گوشي‌ها، كوك كردن ساز امكان‌پذير است. بدون وجود سر دسته گيتار عملاً بلا استفاده است. معمولاً برند گيتار نيز روي بالاي سردسته نوشته مي‌شود.    

كليدهاي تنظيم (tuning keys)؛ 

كليدهاي تنظيم كه به نام گوشي‌ها نيز شناخته مي‌شوند اين كليدها در كنار  از سر دسته بيرون‌ زده و سيم‌ها را به سردسته وصل مي‌كنند. با سفت يا شل كردن كليدهاي تنظيم روي گيتار، صداي هر سيم خاص قابل دستكاري است كه به آن كوك كردن ساز مي‌گويند. كوك كردن گيتار بويژه براي مبتديان مي‌تواند چالش‌برانگيز باشد چرا كه كوك كردن ساز با گوش دادن كار راحتي نيست. در هنگام كوك كردن بايد مراقب پاره شدن سيم‌ها در اثر سفت كشيدن سيم‌ها بود.   

استخواني (Nut)؛ 

استخواني گيتار درست زير سردسته قرار دارد، اين قسمت نقشي مهم در قرارگيري سيم‌ها دارد. روي هر استخواني شيارهاي عمودي وجود دارد. اين شيارها سيم‌ها را در جاي خود و با فاصله نگه مي‌دارند. اگرچه سيم‌ها با گوشي‌ها نگه داشته شده‌اند ولي بايد به نحوي در جاي خودشان نگه داشته شوند، به اين ترتيب در هنگام نواختن ساز، سيم‌ها مي‌توانند در وضعيتي كنترل شده و محكم مرتعش شوند. اگر سيم‌ها به درستي در جاي خودشان قرار نگيرند، حركت سيم‌ها بيش از حد خواهد بود كه در هنگام نواختن منجر به ايجاد صداي ناخواسته مي‌شود. معمولاً بسياري از افراد به دليل نحوه‌ی قرارگيري ظريف آن‌ها متوجه این موضوع نمي‌شوند. 

فرت بورد يا صفحه پرده؛

بسياري از افراد فرت بورد را با دسته neck گيتار يكي در نظر مي‌گيرند ولي اين دو قسمت يكي نيستند. فرت بورد قسمت چوبي بلند گيتار است كه سيم‌ها و پرده‌ها را نگه مي‌دارد. اگر چه فرت بورد روي neck قرار دارد، ولي اين neck واقعي گيتار نيست. فرت بورد براي قرار دادن انگشتان روي سيم‌ها و در نتيجه نواختن گيتار قرار داده شده است. پرده‌های گيتار روي فرت بورد قرار مي گيرند.  

پرده‌ها؛

پرده‌ها ميله‌هاي نقره‌اي عرضي روي فرت بورد هستند و وجود اين پرده‌ها تأثير قوي روي صداي توليدي دارد، كه معمولاً فاصله بين پرده‌ها در جهت بدنه گيتار كم مي‌شود. با فشردن سيم‌هاي گيتار در محل پرده‌ها با انگشتان، طول سيم‌ها تا خرك كم مي‌شود و به اين ترتيب مي‌توان زير و بمي (pitch) و صداي سيم‌هاي گيتار را كنترل كرد.  اساساً با فشردن انگشت مابين پرده‌هاي خاص و نواختن آن سيم خاص، صداي متفاوتي ايجاد مي‌شود. هر فضاي مابين پرده (در طول سيمي كه از آن قسمت پائين مي‌رود) نت خاص خودش را ايجاد مي‌كند. به عبارتي پرده‌ها اساساً زير و بمي (pitch) سيمي كه نوازنده مي‌نوازد را با توجه به محل فشردن انگشتان كنترل مي‌كنند.     

دسته (Neck)؛‌

دسته گيتار قسمتي از گيتار است كه فرت بورد، سيم‌ها و سردسته را دربردارد. كه البته بايد توجه داشت كه دسته كاملاً متفاوت از فرت بورد است.

Position markers ؛‌

Position markers نقاط كوچكي هستند كه مابين پرده‌ها روي فرت بورد قرار دارند. اين نقاط در واقع به نوازنده در اينكه كدام پرده بايد نواخته شود كمك مي‌كنند. اين نقاط به عنوان inlays نيز شناخته مي‌شوند و در نقاط خاصي قرار داده شده‌اند. به عنوان مثال رايج‌ترين دياگرام براي قرارگيري اين نقاط inlay‌ هاي تك روي پرده 3 ام، 5 ام، 7 ام و 9 ام و يك inlays دوبل روي پرده 12 ام و inlays تك روي 15 ام، 17 ام، 19 ام و 21 ام و در صورت موجود بودن inlays دوبل روي 24 ام هستند.

سيم‌ها؛  

سيم‌ها در دو نقطه گيتار استفاده مي‌شوند: در پرده كه انگشتان روي سيم‌ها فشار مي‌آورند تا زير و بمي و صدا تغيير كند و همچنين روي حفره صدا كه سيم‌ها مي‌توانند كشيده شوند، زده شوند يا نگه داشته شوند. سيم‌هاي نايلوني در گيتارهاي كلاسيك نوعي از گيتار كه در فلامنكوي اسپانيايي يا ساير سبك‌ها نواخته مي‌شوند. اين سيم‌ها صدايي نرم‌تر دارند.  

بدنه؛‌

بدنه گيتار كلاسيك داراي انحنا و قوس‌هاي ظريفي است. بدنه شبيه ساعت شني گيتار قسمتي از ساز است كه قطعات مختلف ديگر را كه براي نواختن ساز لازم هستند را در خودش نگه مي‌دارد. انواع مختلف سبك‌هاي بدنه براي خواص اكوستيكي مورد نظر گيتار وجود دارند كه در نماهاي سياه رنگ زير ديده مي‌شوند. بدنه‌ها مي‌توانند داراي اندازه‌هاي مختلف باشند و انتخاب سازي كه مناسب نوازنده باشد بسيار مهم است.    

حفره صدا؛‌

حفره صدا در يك گيتار ويژگي تجاري اكوستيك است. گيتارهاي الكتريك داراي حفره صدا نيستند، مگر اينكه هم گيتار آكوستيك/الكتريك باشند. حفره صدا در گيتار براي يك منظور قرار داده شده است: آكوستيك. حفره صدا جائي است كه صدا در آن منعكس مي‌شود و آن نت‌هاي خاص را تقويت مي‌كند. در هنگام نواختن براي داشتن صداي ماكزيمم و تميز بهتر است تنها روي حفره صدا نواخته شود. مي‌توان حفره صدا را به عنوان اسپيكر براي گيتار در نظر گرفت. يا دهان گيتار كه از طريق آن صحبت مي‌كند.    

پيك گارد؛‌

پيك گارد يك ورقه از مواد (كه غالباً از پلاستيك‌هاي مختلف ساخته مي‌شود) كه نزديك حفره صدا قرار مي‌گيرد. اين لايه محافظ از خراش جلاي رنگ و روغن روي سطح گيتار جلوگيري مي‌كند، چرا كه ممكن است در هنگام زدن سيم‌هاي گيتار با پيك، خراش‌هاي ناخواسته‌اي روي چوب پرداخت شده گيتار، بوجود آيد.

خرك؛

خرك گيتار آخرين نقطه‌اي است كه سيم‌ها در پائين گيتار آكوستيك متصل مي‌شوند. در اينجا، سيم‌ها روي زيني قرار گرفته و ... خرك ماده سياه رنگي است كه براي نگه داشتن گوشي‌ها و زيني در جاي خودشان استفاده مي‌شود. البته گوشي‌ها و زيني مي‌توانند به صورت مستقيم روي چوب واقعي گيتار قرار بگيرند ولي ظاهر آن وحشتناك مي‌شود.  

زيني (saddle)؛

زيني نقش مشابهي با nut‌ دارد. nut سيم را در بالاي گيتار نگاه مي‌دارد و زيني همين كار را در پائين گيتار انجام مي‌دهد. روي زيني شش شيار براي قرارگيري محكم سيم‌ها در مسيرشان تا گوشي‌ها وجود دارد. زيني براي حمايت كردن سيم‌ها قرار داده شده و آنها را سفت نگه مي‌دارد، بنابراين صدا قوي و پرچين و شكن مي شود.  

گوشي‌ها؛

گوشي‌ها (string pins يا bridge pins) مشابه با گيره‌هاي تنظيم (كوك) هستند. گوشي‌ها سيم‌‎ها را روي خرك گيتار نگه مي‌دارند. اگر يكي از گوشي‌ها و در نتيجه سيم‌ها شل شود، نتي كه نواخته مي‌شود صدای زیرتری خواهد داشت.  مهمترین کاربرد گوشي‌ها این است که سيم‌ها را محكم روي زيني نگه دارند.