با توجه به وجود يا عدم وجود رزنيتور (تشديدكننده)، بانجوهاي مدرن به دو دسته بانجوهاي داراي تشديدكننده و بانجوهاي باز طبقه‌بندي مي‌شوند. رزنيتور يا تشديدكننده (طنين‌انداز) يك صفحه فلزي است كه به پشت pot (پشت بانجو) متصل شده و از نظر آكوستيكي با انعكاس دادن رو به جلوي صدا، تأثير صدای ساز را افزايش مي‌دهد.

انواع پشت باز بانجو، داراي اين رزنيتور (صفحه تشديدكننده يا طنين انداز) نيستند و براي موسيقي‌هاي دلنشين و آرامتر مناسب هستند. باجوهاي پشت باز سبك‌تر و ارزان‌تر از بانجوهاي داراي رزنيتور (طنين‌انداز) هستند و بين طرفداران موسيقي‌هاي قديمي و كانتري طرفدار دارند. با وجود اينكه بانجوهاي داراي رزنيتور گران‌ترند ولي براي موسيقي گروه‌هاي موسیقي با موسيقي بلوگراس (bluegrass) ساز مناسب‌تری بوده هستند چرا كه حجم صدا، شدت و صداي بم‌تر را افزايش مي‌دهند.

علاوه بر اين بانجوها بر اساس تعداد سيم‌ها نيز طبقه‌بندي مي‌شوند كه اين طبقه‌بندي در زير ذكر شده است.    

انواع ساز بانجو (Banjo):‌ بانجوهای دارای چهار سيم ؛‌

بانجوهای دارای چهار سيم به در اجراهاي زنده استفاده مي‌شوند و با توجه به سادگي‌شان براي مبتديان عالي هستند. اين نوع بانجوها به طور معمول به دو دسته طبقه‌بندي مي‌شوند، بانجوهاي مضرابي يا زخمه‌اي (plectrum) و بانجوهاي تنور (tenor). يكي از امتيازات واقعي بانجوهاي داراي چهار سيم تطبيق پذيري (versatility) آنها است چرا كه مي‌توانند همانند يك فيدل يا ماندولين (EADG)، همانند يك اوكه‌له‌له (GCEA) يا چهار سيم اول گيتار (EBGD) تنظيم يا كوك شوند.

انواع ساز بانجو (Banjo) :‌ بانجوي زخمه اي يا مضرابي (Plectrum Banjo) ؛ 

بانجوهاي زخمه‌اي يا مضرابي شبيه بانجوهاي پنج سيمه هستند به جز اينكه آنها سيم واخوان drone ندارند و و با استفاده از يك پيك گيتار (guitar pick) نواخته مي‌شوند كه دليل نامگذاري اين بانجوها هم به همين دليل است. بانجوهاي زخمه‌اي يا مضرابي بين مشتاقان موسيقي ديكسي‌لند (Dixiland) محبوب هستند.           

انواع ساز بانجو (Banjo) : بانجوي تنور (Tenor Banjo) ؛ 

بانجوي تنور بين طرفداران موسيقي ايرلندي محبوب است و گام (scale) كوتاه‌تري دارند. كه اينها بين طول‌هاي 17پرده‌هاي  یکم يا 19 ام ديده مي شوند.    

انواع ساز بانجو (Banjo) : بانجوهاي داراي پنج سيم ؛ 

بانجوهاي داراي پنج سيم مدرن با ظهور دوباره موسيقي بلوگراس، اخيراً وارد عرصه موسيقي شده‌اند ولي اين نوع بانجوها در ساير ژانرهاي موسيقي نيز استفاده مي‌شوند. پنج سيم در اين بانجو به اين صورت قرار گرفته‌اند: چهارم، سوم، دوم، اول و چهارم. سيم پنجم به عنوان سيم انگشت شست (thumb string) شناخته مي‌شود و يك صداي وز‌وز (drone sound) توليد مي‌كند (سيم واخوان). همچنين اين سيم به عنوان سيم تك (odd) نيز شناخته مي‌شوند چرا كه تقريباً در نيمه دسته قرار دارد. كوك (تنظيم) G باز (G-B-G-B-D) رايج‌ترين تنظيم (كوك) و براي شروع كار مبتديان با اين ساز مناسب است.

انواع ساز بانجو (Banjo) : بانجوهاي داراي شش سيم ؛‌

بانجوهاي داراي شش سيم در قرن نوزدهم رواج داشتند. امروزه يك نوع تركيبي شناخته شده به عنوان بانجوي داراي كوك گيتار موجود است. براي نوازندگان مبتدي اين نوع بانجو مناسب است و افسون صداي روستايي ساز بانجو حفظ كرده است.

انواع ساز بانجو (Banjo) : بانجوهاي داراي دوازده سيم ؛ 

اين نوع بانجوها نادر هستند و دقيقاً همانند يك گيتار داراي دوازده سيم نواخته مي‌شوند. صداي توليدي اين نوع بانجو برخلاف بسياري از اصوات سازهاي ديگر، سبك و سرگرم‌كننده است.    

انواع ساز بانجو (Banjo) : بانجوهاي تركيبي ؛ 

انواع ديگر بانجوهاي مدرن نيز براي استفاده در ژانرها و زمينه‌هاي مختلف رايج و محبوب شده ‌اند. بانجوهاي داراي شش سيم شبيه گيتار هستند و در برخي موارد حتي دسته اين نوع بانجوها نيز شبيه گيتار است. در انواع ديگر پروفايل (نيمرخ يا مقطع عرضي) گيتار نيز استفاده شده در حاليكه سر قسمت بدنه طبل مانند (drumhead) بانجو را حفظ شده است. نوع ديگر كه در ميان نوازندگان مدرن پذيرفته شده است بانجوله‌له (banjolele) است. اين نوع بانجو تركيبي از بانجو و اوكه‌له‌له (اوكللي) (Ukulele) است كه داراي چهار سيم، يك گردن كوتاه‌تر و سر كوچك‌تر است. بانجوله‌له شبيه يك بانجوي كوچك بوده و آموختن نوازندگی آن براي مبتديان آسان است و حمل آن نيز آسان است. صداي اين نوع بانجو براي گروه‌هاي آكوستيكي آرام‌تر مناسب است.

انواع ساز بانجو (Banjo) و ژانرهای مختلف آن؛‌

بانجو غالباً مرتبط با موسيقي‌هاي كانتري (country)، فولك (folk)، ايرلندي بين‌المللي (Irish traditional) و بلوگراس (bluegrass) است. از نظر تاريخي قبل از رايج شدن اين ساز در اجراهاي نوازندگان دوره‌گرد در قرن 19ام، بانجو نقش عمده‌اي در موسيقي سنتي آفريقايي-آمريكايي داشت. بانجو و فيدل پايه و اساس موسيقي قديمي آمريكايي هستند. اين ساز به دفعات در جاز سنتي مورد استفاده قرار گرفته است.  

انواع ساز بانجو (Banjo) و نوازندگان معروف آن؛ 

از نوازندگان معروف اين ساز مي‌توان به ارل اسكراگز (Earl Scruggs)، استيو مارتين (Steve Martin)، بلا فلك (Béla Fleck)، توني تريشكا (Tony Trischka)، باك ترنت (Buck Trent)، روي كلارك (Roy Clark)، آلن موند (Alan Munde)، نوام پيكنلي (Noam Pikelny)، بيل مونرو (Bill Monroe)، آليسون براون (Alison Brown)، پيت ورنيك (Pete Wernick)، ابيگل واشبورن (Abigail Washburn)، چارلي پول (Charlie Poole) اشاره کرد.