ساز سلستا
نام ساز سلستا از كلمه فرانسوی سلسته (céleste) به معناي «بهشتی» گرفته شده است. همانند نام بسياری از سازهای ديگر اين نامگذاري اشاره به رنگ صدا و همچنين نمادسازی آن نيز دارد. قطعات سلستا سرزنده و سريع است و غالباً نواختن آن مستلزم مهارتی هنرمندانه دارد. برای آشنایی بیشتر با ساز سلستا بر روی لینک‌‌های زیر کلیک کنید و مقالات مربوط به ساز سلستا را مطالعه کنید.
معرفی ساز سلستا (Celesta)
نام ساز سلستا از كلمه فرانسوی سلسته (céleste) به معنای «بهشتی» گرفته شده است. این ساز در سال 1886 ساخته شد و سريعاً در اركسترال مورد پذيرش قرار گرفت.
ساختار ساز سلستا (Celesta)
اولين قطعه سلستا براي اركستر احتمالاً توسط ارنست چاوسون (Ernest Chausson) در سال 1888 نوشته شد. چايكوفسكی (Pyotr Ilyich Tchaikovsky) اولين بار صداي سلستا را در پاريس شنيد و بعدها اين ساز را در Dance of the Sugar Plum Fairy در باله The Nutcracker جاودانه كرد.
طرز تولید صدا در ساز سلستا (Celesta)
هنگام نوازندگی ساز سلستا فشردن يك كليد، سبب برخورد يك چكش به يك تيغه فلزي مي‌شود. فشردن پدال، دمپرها را بالا مي‌برد كه اين امر اجازه رزونانس را به نت مي‌دهد. بنابراين اين ساز مشابه با پيانو با استفاده از تكنيك‌هاي استفاده از انگشتان و پدال نواخته مي‌شود.
مشخصات صدا در ساز سلستا (Celesta)
نقره‌فام، درخشنده، اثيري، شيرين، شناور، روشن، براق، سوسوزننده، زنگ مانند، دلنشين، نرم، مخملي، حساس و نفوذپذير، طلايي، خالص و شكننده جملگی از صفاتی هستند که از پس توصیف نوای ساز سلستا به خوبی بر می‌آیند.
نت‌نويسی در ساز سلستا (Celesta)
سازهاي مدرن معمولاً محدوده صدايي پنج و نيم اكتاو دارند بنابراين آهنگسازان مدرن مي‌توانند در صورت تمايل قطعات سلستا را روي پنج و نيم اكتاو بنويسند.
