صدا در گيتار اكوستيك به صورت اكوستيكي توليد مي‌شود و منظور از توليد آكوستيكي صدا انتقال ارتعاش سيم‌ها به هوا است بر خلاف تقويت الكترونيكي. رزونانس امواج صوتي سيم‌هاي گيتار آكوستيكي در داخل بدنه گيتار سبب توليد صوت مي‌شوند. كه معمولاً از صفحه صدا و جعبه صدا براي تقويت ارتعاشات سيم‌ها استفاده مي‌كنند.

منبع اصلي صدا در يك گيتار آكوستيك سيم است، كه با انگشت يا زخمه پلاك يا مضراب زده مي‌شود. سيم در يك فركانس لازم مرتعش مي‌شود و بسياري از هارمونيك‌ها را در فركانس‌هاي مختلف توليد مي‌كند. فركانس‌هاي توليدي مي‌تواند به طول سيم، جرم سيم و كشش آن بستگي داشته باشند. سيم سبب ارتعاش صفحه صدا و جعبه صدا مي‌شود و از آنجا كه اينها رزونانس‌هاي خودشان را در فركانس‌هاي معين دارند، آنها برخي هارمونيك‌هاي سيم را قوي‌تر از ديگر سيم‌ها تقويت مي‌كنند، بنابراين رنگ صداي توليدي توسط ساز را تحت تاثير قرار مي‌دهند.   

تاریخچه ساز گيتار آكوستيک (Acoustic Guitar)؛

گيترنز يك گيتار زخمه اي كوچك، اولين ساز شبيه گيتار بود كه در قرون وسطي ساخته شد و داراي پشتي گرد همانند لوت است. گيتارهاي مدرن سازهايي هستند كه تا دوران رنسانس كه بدنه و اندازه گيتار شكلي شبيه گيتار کنونی به خودش گرفت، ديده نشدند.

اولين سازهاي زهي كه مرتبط با گيتار هستند و ساختارش بطور گسترده شناخته شده بود ويهوئلا در فرهنگ موسيقيايي اسپانيايي بود. ويهوئلا سازهاي زهي بودند كه عموماً در قرن 16 ام در طي دوران رنسانس ديده مي‌شدند. بعدها، اسپانيائي‌ها اين نوع سازها را به دو دسته ويهوئلا طبقه‌بندي كردند. ويهوئلا د آركو سازي است مشابه ويولن، ويهوئلا د پنولا توسط زخمه يا دست نواخته مي‌شود. هنگاميكه اين ساز با دست نواخته مي‌شود به عنوان ويهوئلا د ماند شناخته مي‌شود. ويهوئلا د مانو تشابهات فراوانی با گيتار رنسانس داشت چرا كه آن هم از حركت دست در حفره صدا يا محفظه صداي ساز براي ايجاد موسيقي استفاده مي‌كند.

توليد واقعي گيتارها در ظاهر کنونی در فرانسه اوج گرفت. اسپانيا به زادگاه گيتار تبديل شد ولي اطلاعات خيلي كمي درباره سازندگان اوليه در آنجا وجود دارد، برخلاف فرانسه، كه بسياري از سازندگان و هنرمندان اولين بار شروع به توليد انبوه اين سازها و موسيقي‌هايشان كردند. توليد گيتار آنقدر افزايش يافت كه اولين سازهاي سازنگاني به عنوان كپي گيتارهاي ساير سازندگان در ليون ساخته شدند. بنوئيست لجئون يك سازنده گيتار، كپي‌هايي از این قبیل سازها مي فروخت و بعدها به دليل استفاده از اين مارك و كار زنداني شد. در طي اين زمان، توليد گيتار روند رو به افزايش زیادی داشت تا اينكه رابرت و كلاود دنيس شروع به توليد انبوه گيتار رنسانس در پاريس كردند. به عنوان پدر و پسر، رابرت و كلاود صدها گيتار توليد كردند كه محبوبيت ساز را به ميزان زيادي افزايش داد. به دليل وجود اين دو نفر و تعداد مخترعان زياد ديگر كلمه گيترن  به تدريج به گيتار در طي قرون شانزدهم و هفدهم تغيير كرد.

تا 1790 تنها گيتارهاي ويهوئلا با شش دسته سيم (شش جفت سيم با كوك اونيسون) خلق شده بودند و به عنوان نوع و مدل اصلي گيتار در اسپانيا استفاده شدند. بسياري از گيتارهاي پنج دسته سيم قديمي‌تر هنوز مورد استفاده هستند ولي به گيتارهاي آكوستيكي شش سيم اصلاح شدند. كتاب فرناندو فراندير (مادريد 1799) گيتار اسپانيايي استاندارد اين دوره را به عنوان سازي با هفت پرده و شش دسته سيم كه دو سيم روده‌اي اول در اونيسون كوك شده و terceras معرفي كرد و نام كوك دوسيم را G نهاد. گيتار اكوستيك در اين دوران كارش را با تشابهات خيلي زيادي با گيتار آكوستيك امروزي شروع كرد با  اين استثنا كه سيم‌هاي داخل هر دسته بعدها به تك سيم تبديل شدند.

تا قرن 19 ام، سيم‌هاي هر دسته به سازهاي شش سيم رشد كردند همانند آنچه كه در گيتارهاي امروزي ديده مي‌شود. گيتارهاي آن دوران ظاهري مدرن‌تر پيدا كردند به جز اندازه آنها كه فريم كوچكتري داشتند.