طرز تولید صدا در ساز هورن انگليسی يا «كر آنگله»
اصول توليد صدا در این ساز نيز مشابه با ساز ابوا است:
زبانه دوبل بين دو لب قرار داده شده و در آن دميده مي‌شود كه سبب ارتعاش هر دو زبانه در مقابل يكديگر مي‌گردد. زبانه‌ها خيلي سريع باز و بسته مي‌شوند، توده‌هايي از انرژي را در داخل ستون هواي موجود در اين ساز مي‌فرستد و سبب ارتعاش ستون هوا به صورت همساز با اين توده‌هاي انرژي مي‌شود. به دليل اينكه اين ساز زبانه‌هاي عريض‌تري نسبت به ابوا دارد، اتك در هورن انگليسي آسان‌تر است. در مقابل اندازه بزرگ اين ساز به معناي پاسخ آهسته‌تر است كه نواختن آن را كمي سخت می‌کند.
همانند تمام سازهاي بادي چوبي، عمدتاً كليدها هستند كه براي توليد زير و بمي‌هاي مختلف مورد استفاده قرار مي‌گيرند. همانند تمامي ابواها هورن انگليسي به اكتاوها overblow نزدیک می‌شود. كليدهاي اسپيكر استفاده از overblowing را تا حد زيادي بيهوده مي‌سازند. انگشت‌گذاري هورن انگليسي و ابوا مشابه است ولي زير و بمي يك پنجم، پایين‌تر است.
نت‌نويسي در ساز هورن انگليسي يا كر آنگله (English Horn-Cor Anglais)؛
هورن انگليسي يك ساز انتقالي است و صدايي يك پنجم پایين‌تر از نت نوشته شده توليد مي‌كند. نت‌نويسي در كليد تربل انجام مي‌شود. در كارهاي مدرن نت‌نويسي گاهي اوقات بدون خاصيت انتقالي نوشته مي‌شود (صدا همانند نت نوشته شده است، به عنوان مثال در هانس ورنر هنز).
نت‌نويسي تاريخي و ساز هورن انگليسي يا كر آنگله (English Horn-Cor Anglais)؛
در قطعات قديمي انواع مختلف نت‌نويسي موجود است:
در كليد باس، صدادهي يك اكتاو بالاتر از نت‌هاي نوشته شده است؛ (در ايتاليا از اواخر قرن هجدهم تا اواسط قرن نوزدهم، به عنوان مثال در اورتور ويليام تل (William Tell Overture) راسيني (Rossini)، بنابراين قطعه مي‌تواند توسط يك نوازنده باسون خوانده شود كه آن را مي‌نوازد. نوازنده باسون مي‌تواند نت‌هاي نوشته شده را انگشت‌گذاري كند، همانند وقتي كه او باسون را مي‌نوازد و زير و بمي‌هاي ساز، درست صدايي مشابه با هورن انگليسي تولید می‌کنند.)
محدوده صدا در ساز هورن انگليسی يا كر آنگله (English Horn-Cor Anglais)؛
هورن انگليسي محدوده صدايي از ای3 تا آ5 (بی 5) دارد.
Lower register
(E3 – Ab3, A3)
Middle register
(A3, Bb3 – C5)
از نظر كلي، تكنيك‌هاي نواختن يكساني در هورن انگليسي همانند ابوا امكان‌پذير است. با توجه به صداي وكال‌مانند اين ساز، عمدتاً براي اجراي كنتيلاها، بويژه در اركسترهاي رمانتيك استفاده مي‌شود، ولي امروزه متداول‌ترين تكنيك‌هاي نواختن ابوا نيز به هورن انگليسي نياز دارند.
نوسانات ميكرو تونال در زير و بمي و/يا حجم كه با جابه‌جايي‌هاي ديافراگم، حنجره و لب‌ها توليد مي‌شوند. درباره اينكه كداميك از اين سه عامل در توليد ويبراتوي ايده‌آل مهمترين هستند، نظرات مختلفي وجود دارد.
اسفورزاندو در ساز هورن انگليسي يا كر آنگله (English Horn-Cor Anglais)؛
اجباري، اتك كوتاهي كه با كاهش سريع شدت تن دنبال مي‌شود.
اسفورزانديسيمو در ساز هورن انگليسي يا كر آنگله (English Horn-Cor Anglais)؛
اجباري، اتك كوتاه با ادامه يافتن شدت تن.
فورته پيانو در ساز هورن انگليسي يا كر آنگله (English Horn-Cor Anglais)؛
كاهش سريع ديناميك از فورته تا پيانو.
اسفورزاندو در ساز هورن انگليسي يا كر آنگله (English Horn-Cor Anglais)؛
اجباري، اتك كوتاهي كه با كاهش سريع شدت تن دنبال مي‌شود.
اسفورزانديسيمو در ساز هورن انگليسي يا كر آنگله (English Horn-Cor Anglais)؛
اجباري، اتك كوتاه با ادامه يافتن شدت تن.
فورته پيانو در ساز هورن انگليسي يا كر آنگله (English Horn-Cor Anglais)؛
كاهش سريع ديناميك از فورته تا پيانو.
اجراي زبان زني دوبل يا تريپل مشكل است چرا كه articulation با زبانه‌ها در دهان مانع مي‌شود.
در پاساژهاي كوتاه 4 فاصله شانزدهم در نت كوارتر 200 ممكن هستند، در پاساژهاي تا شانزدهم در نت كوارتر 150. در هورن انگليسي يك R رول شده (guttural) عموماً مورد استفاده قرار مي‌گيرد، از آنجا كه R زباني (كه با نوك زبان توليد مي‌شود) سخت‌تر با زبانه توليد مي‌شود و امبوچار را مسدود (مانع) مي‌كند. هرچه articulation آهسته‌تر باشد، صدا صاف‌تر مي‌گردد. اين تكنيك مي‌تواند روي تمام محدوده صدايي اجرا شود ولي نواختن آن در رجيستر پایين سخت‌تر است. تريل‌هاي نيم‌تن و تن كامل قابل نواختن بوده و در سراسر كامپس مؤثر هستند به استثناي پایين‌ترين نت. ترمولو يكي از تكنيك‌هاي معمول نواختن هورن انگليسي نيست و در بسياري از موارد به انگشت‌گذاري پيچيده‌اي نياز دارد. هر چه فاصله بزرگتر شود سرعتي كه در آن ترمولو مي‌تواند اجرا شود، كندتر مي‌شود.
بطور كلي، تكنيك‌هاي مدرن نواختن يكساني روي هورن انگليسي و روي ابوا امكان پذيرند، اگرچه پاسخ آهسته‌تر بايد به حساب بيايد. با اين وجود، اين تكنيك‌ها به ندرت مورد نياز هستند، حداقل در نواختن اركسترال.
